Voor mijn laatste wedstrijd van 2014 koos ik zoals elk jaar voor de kerstloop in Stekene. Het enige verschil was dat ik nu koos voor de 6km. Na de veldlopen waaraan ik allemaal heb deelgenomen was ik benieuwd welk effect dit op straat zou geven. In aanloop naar deze wedstrijd hoopte ik stilletjes om nog is mee te spelen voor de overwinning. Het parcours is in de vorm van een klaverblad en naar jaarlijkse traditie was er ook dit jaar veel wind aanwezig. Ik had er zin in en nam meteen de leiding. Bij het eerste keerpunt nam ik de 180° heel snel en plaatste een eerste versnelling. Tot mijn grote verbazing nam ik enkele meters voorsprong die altijd maar groter werden. Ik besloot dan ook een snelle km uit mijn benen te schudden en kon zo een mooie kloof bijeen lopen. Door de aard van het parcours kon ik dan ook perfect mijn voorsprong inschatten. Luid aangemoedigd begon ik meer en meer in de overwinning te geloven. Ik liep soepel en voelde veel kracht in de benen. Bij het ingaan van de laatste km was ik zegezeker en was het genieten. Bij het naderen van de finish liet ik mijn emoties de vrije loop. Al mijn harde werk wordt beloond en ik heb dan toch een overwinning te pakken in 2014! De crossen hebben duidelijk hun doel niet gemist. Nu ga ik even genieten van de feestdagen en op 4 januari mag je mij terug verwachten met waarschijnlijk een korte cross in Grimbergen en dit in functie van mijn 6km in Aalst.
Voor mijn laatste cross van 2014 trok ik samen met Glen Braem naar Wespelaar. Spijtig genoeg kon ik samen met de clubgenoten de dag ervoor niet mee naar de cross in Goes (Nederland). Het werd dus Wespelaar, op het eerste gezicht een vrij gewone cross en bij de verkenning bleek het redelijk droog te liggen, alleen een lager gelegen deel lag er modderig bij. Maar hevige regenval tijdens de opwarming en de andere wedstrijden die nog werden gelopen zorgden er toch voor dat het parcours er zwaar bij lag. Ik hoefde niks meer te bewijzen en startte redelijk behouden, de 1ste ronde bekeek ik de wedstrijd wat om bij het ingaan van ronde 2 stilaan op te schuiven. Er ontstond een groepje van 4 lopers met daarachter Glen die ook aan het opschuiven was. ik nam de leiding en liet het tempo zakken. Ik dacht even terug aan Kapelle-op-den-bos waar Glen ervoor zorgde dat ik kon aansluiten. Eens aangesloten schakelde ik een versnelling hoger en liet het groepje achter. Ook Glen deed dat en kwam even later aansluiten. Samen probeerden we de kloof te dichten op een volgend groepje. We kwamen dichter maar aansluiten zat er niet meer in. In de laatste ronde liet Glen het wat lopen terwijl ik het tempo hoog bleef houden. Op het zwaarste stuk trok ik zelfs nog is stevig door. Dat stemde mij tevreden want normaal heb ik op het einde niet meer de kracht om te versnellen. Ik ben nu benieuwd wat ik waard ben op een snelle stratenloop. Binnen 2 weken hoop ik daar in Stekene een antwoord op te vinden.
Na de leuke cross in Deinze trainde ik er duchtig op los, de cross in Zele stond immers niet op mijn agenda. Met een paar pittige snelheidstrainingen kon ik mijn conditie nog wat opkrikken. In samenspraak met de coach nam ik dan een relatief rustige week, ook mede door de drukte op het werk zou het niet verstandig zijn geweest om zo veel te blijven trainen. Al is een afbouwweek voor mij geen garantie op een goeie wedstrijd. Voor die wedstrijd koos ik voor de cross in Vilvoorde. Ik ontdekte het mooie domein "de drie fonteinen" en zag dat alles er droog bij lag en quasi geen modder te bespeuren was. Het zou dus een snelle cross worden. Persoonlijk heb ik liever modder en hellingen maar ook in deze crossen moet ik mijn mannetje kunnen staan. Het zijn ook goeie trainingen om mijn snelheid te verbeteren. Met maar liefst 75 lopers stonden we aan de start. Iedereen wou dan ook goed van start gaan om niet in het gedrum terecht te komen. De openingsronde was dan ook razendsnel. Even bekomen en zoekend naar mijn tempo begon ik aan de tweede ronde. net zoals in Deinze begon ik terug lopers in te halen. Clubgenoot Glen kwam bij mij aansluiten en samen konden we elke ronde enkele plaatsen opschuiven. Het tempo bleef steeds erg hoog liggen waardoor ik het moeilijk kreeg om Glen te volgen. De laatste ronde was het vet van de soep en probeerde ik geen plaatsen meer te verliezen. Met een tijd van net geen 30' op 8km en een 43ste plaats kan ik tevreden zijn. Ik hoef nog niet in topconditie te zijn. Daarmee wacht ik liever tot na nieuwjaar. Maar tot dan zit ik zeker niet stil! Tot volgende week in Wespelaar.
Met zijn 1500 deelnemers was de cross in Deinze al enkele jaren een vaste waarde op de kalender. Rond het mooie domein aan de Brielmeersen liep ik al enkele stratenlopen. Nu kwam ik terug voor een lange cross. En dat het cross was had ik bij de verkenning al ondervonden. De organisatie zorgde voor enkele stevige hellingen en door de hevige regenval was de modder ook van de partij. Misschien wel een ideale cross voor mij? Ik startte niet zo snel als gewoonlijk en kwam in de eerste bocht in het gedrum terecht. Ik kreeg de pinnen van een andere loper in mijn rechterschoen. Daar moest ik even van bekomen want de pinnen kwamen hard aan. 3 gaten in mijn spike zijn een aandenken. Na de aanloopronde en het passeren van de finish begon ik onder stoom te komen en op de korte maar nijdige hellingen kon ik steeds opschuiven. Elke ronde werd ik sterker en sterker. In de laatste ronde zette ik nog alles op alles om een achtervolgend groepje af te schudden maar helaas had ik geen eindsprint in de benen en verloor ik nog drie plaatsen. Teleurgesteld ben ik niet, ik heb wedstrijd gemaakt en mij geamuseerd. Ik kom hier weer sterker uit en kijk dan ook uit naar het PK cross dat ook in Deinze georganiseerd wordt. Volgend week pas ik even voor de cross en ga ik lekker doortrainen. Volgende afspraak is dan over 2 weken in Vilvoorde! Maar nu even genieten van deze mooie prestatie.
Voor mijn volgende cross koos ik voor Opwijk. Niet ver van mijn deur en veel supporters die kwamen kijken. Na mijn lange cross in Bonheiden koos ik ook nu voor de lange afstand(8800m). Op een nieuw parcours in Droeshout waren we maar met tien senioren die om iets na vier uur aan de start stonden. Een hemelsbreed verschil met Bonheiden. Op een vrij pittig parcours werd er stevig gestart en al na de 1ste ronde lagen de posities min of meer vast. Het was ieder voor zich de volgende 5 ronden. Ik kon het laten lopen maar mijn karakter en met de steun van de vele toeschouwers maakte ik er een stevige training van. Ik hield mijn tempo hoog en bij het uitkomen van elke bocht trok ik elke keer stevig door. Elke cross word ik beter en beter, mijn bochten vat ik beter aan, modder kan mij niet deren en in verzuring gaan hoort erbij. Na zes ronden beëindigde ik mijn wedstrijd als 7de. Met een uitlooptraining huiswaarts had ik er een mooie dag opzitten. Op naar Deinze, een cross waar ik veel zin in heb. Na een paar wegwedstrijden in het mooie domein rond de atletiekpiste ga ik nu terug voor een sterk bezette cross.
De volgende cross op mijn lijst was een lange (8850m) in Bonheiden. Een ideale voorbereiding op de cross in Opwijk volgende week. Ook daar zal de afstand ongeveer 8km bedragen. Ook al is het al november, toch steeg de temperatuur gemakkelijk naar een 15 tal graden. Na verkenning van het parcours was dan ook duidelijk dat dit een snelle wedstrijd zou worden. De organisatie had er een mooi parcours van gemaakt met een passage in het bos, enkele rechte stukken en bochten die je mooi op snelheid kon nemen. Met maar liefst 60 lopers stond ik om iets voor 16u aan de start. Ik startte snel om niet in het gedrum terecht te komen en met een stevige aanvangsronde kwam ik in mooi gezelschap te lopen. De stevige wind zorgde wel voor vele tempowisselingen waardoor ik het halfweg toch wat moeilijk kreeg en besloot om 1 ronde mijn tempo wat te laten zakken zodat ook mijn hartslag enkele tellen kon zakken. Bij het ingaan van de laatste ronde kwam ik er dan ook terug door en nam de leiding van een groepje om als eerste de boszone in te lopen. Het tempo ging omhoog en het was nu ieder voor zich. Fel aangemoedigd door trainingsmakker Glen(die door een blessure niet kon lopen) zette ik nog alles op alles om nog 1 plaats op te schuiven maar het lukte niet meer. Integendeel, in de sprint werd ik nog geklopt zonder het te beseffen. Cross wordt tot op de meet gelopen! Met een 36ste plaats ben ik tevreden en als ik achteraf mijn tijd bekeek bleek dat ik met een 30' op 8850m best wel snel heb gelopen. Ik ben dus op de goede weg en voel mij na elke cross weer beter worden. Ik kijk al uit naar de volgende in Opwijk, niet ver van mijn deur waardoor ik toch graag iets wil laten zien. Maar eerst goed recupereren want de verzuring zat toch wel goed in de benen.
Na een natte oefencross in Lebbeke was het deze keer totaal het tegenovergestelde. Een kurkdroge en snelle omloop in Kapelle op den Bos. Samen met Glen had ik deze cross uitgekozen om mijn crossgevoel nog te verbeteren en tegen dat de grote crossen beginnen toch al een aardig niveau te halen. Van afbouwen was geen sprake en ik had er een mooie trainingsweek opzitten. Al had het niet veel gescheeld of ik moest afzeggen nadat ik op zaterdag met zware hoest en keelpijn te maken kreeg. Maar na een goede nachtrust besloot ik op zondag toch deel te nemen al voelde ik mij nog niet 100%. Het karakter mannetje kwam in mij boven. Omstreeks 16u startten de seniors met een 25 tal lopers aan een afstand van ongeveer 5km. Na de ziektekiemen van zaterdag besloot ik rustiger te starten en de wedstrijd te bekijken en mijn gevoel af te wachten. Glen liep samen met enkele atleten van Pegasus aan de leiding en er vormde zich een kopgroep van een 7 atleten. Ik besloot niet mee te gaan ondanks dat ik helemaal alleen kwam te zitten. Ik zocht mijn tempo en hield de leiders in het vizier. Na de 2de ronde van 5 viel de kopgroep uit elkaar en naderde ik heel dicht op een groepje van 4. Ook Glen zat daar bij en toen hij de leiding nam gaf hij mij teken om te proberen aan te sluiten. Dit kon ik niet laten liggen en dus liep ik op karakter het laatste gaatje toe. Er was nog anderhalve ronde te lopen en we streden voor plaats vier. In de laatste ronde wachtte ik tot we wind in de rug hadden om een versnelling te plaatsen. Glen hapte niet en liet de anderen het werk doen, zij moesten zich dubbel plooien om terug aansluiting te vinden. Net op dat moment plaatste Glen zijn versnelling, ik liet het tempo zakken en voor de anderen het beseften had Glen enkele meters voorsprong. Die bleken genoeg voor een 4de plaats. Ik drong niet verder meer aan en eindigde als 8ste. De plaats doet er niet echt toe voor mij. Ik hou nog een beter gevoel over aan deze cross omdat alle trainingen die ik deze week heb gedaan hier zeker hebben geholpen. Van mijn lange intervallen tot mijn hele korte had ik nodig en dat gecombineerd met een dosis karakter zorgde voor deze leuke wedstrijd. Op naar de volgende cross zou ik zo zeggen :)
Een dag na mijn eerste cross liep ik een 5km in Grembergen. Deze afstand bleek uiteindelijk 7km te zijn maar dit leg ik later wel uit. De reden waarom ik meedeed was dat ik dolgraag nog eens wou proeven van de overwinning. Met een paar jonge tegenstanders zou dit niet gemakkelijk zijn maar ik had er vertrouwen in. Ik startte stevig en er ontstond een kopgroep van een 7 tal lopers. Daar waren zoals gezegd een paar snelle finishers bij. Ik besloot dan ook om mijn tempo stelselmatig op te drijven en zag dat ze één voor één moesten passen. Na 3km bleven we nog met twee man over. Mijn medeloper kon ik niet wat het lastig maakte om in te schatten hoe sterk hij was. Als klap op de vuurpijl had de organisatie zich vergist in het parcours waardoor we een extra lus moesten lopen en dus op 7km uitkwamen bij de finish. Terug naar de wedstrijd waar ik een versnelling van mijn concurrent na 5km niet kon beantwoorden. Ik bleef hangen op een paar meter en probeerde hem onder druk te zetten maar terugkomen was geen optie meer. Zo kwam ik toch teleurgesteld als 2de over de eindstreep. Al is mijn tijd van 25' op 7km niet slecht, vandaag telde de plaats. Achteraf was er dan de discussie over de afstand met de andere lopers, ik zeg niet dat ik op 5km had gewonnen maar het had heel close geweest. Nu was het beste er vanaf na 6km. Al bij al denk ik wel dat de sterkste gewonnen heeft. Ik spoelde de teleurstelling door met een goede uitlooptraining en focus mij nu op het winterseizoen dat volgende zondag echt van start gaat in Kapelle op den Bos.
Na een 5 tal dagen rust en een opbouwweek liep ik mijn eerste cross. Mijn eigen club had namelijk een oefencross georganiseerd voor alle clubleden. Zo kon ik mijn crossspikes inlopen en wat wennen aan een totaal nieuwe ondergrond voor mij. En dat hij totaal nieuw was hadden we aan de weergoden te danken. Op vrijdag lag alles er nog droog bij maar op zaterdag gingen de hemelsluizen open en op korte tijd was het parcours herschapen in een modderpoel en grote plassen. Ik zou direct ondervinden wat crossen inhoudt. Ik liet de ervaren mannen hun ding en zocht meteen een stevig tempo van bij de start. Ik wou hier een super training van maken. Terwijl ik de eerste ronde de grote plassen wat ontweek en de droge kanten opzocht was het in ronde twee vol erdoor. Ik begon mij zowaar wat te amuseren ondanks de gietende regen. Ik weet dat ik beter zal worden van dit soort omlopen. Alleen het vele draaien en keren werkte wat in mijn nadeel. Ik hou van lange rechte stukken waar je stevig tempo kan maken. In de laatste ronde van vier kwam ik zelfs bij Thomas Caudron aansluiten maar verder aandringen deed ik niet. Mijn opdracht was meer dan geslaagd, het was best lastig maar heb toch goed mijn streng getrokken. Alleen maar positief voor de volgende crossen.
Na een paar weken voorbereiding was het tijd voor een halve marathon en dit in de mooie omgeving van Buggenhout. Vorig jaar eindigde ik hier op een mooie vierde plaats en zette ik voor mijn eerste halve marathon een mooie tijd neer van 1u19'. Ik voelde nu iets meer druk om deze tijd te verbeteren en misschien podium te lopen. Maar door de groeiende interesse in dit evenement waren een aantal sterke lopers aanwezig. Ik was realistisch genoeg om meteen te beseffen dat een podiumplaats er dit jaar niet zou inzitten. Het klinkt raar maar het gaf mij een gerust gevoel, ik had niks te verliezen en kon mij meten met specialisten op deze lange afstand. Ik startte goed en volgde de kopgroep tot we bijna 3km ver waren. Het ging zeer snel en als ik dit tempo bleef lopen zou het verkeerd aflopen. Ik keek achterom maar zag spijtig genoeg dat er een kloof was geslagen , wachten was geen optie dus besloot ik alleen op pad te gaan. Ik vond snel een stevig tempo en de kilometers vlogen voorbij, mijn tussentijden waren goed. Na mijn verkeerde inschatting in Malderen was ik nu wel geconcentreerd en vroeg ik op tijd drinken en eten aan mijn begeleider. Vooraan was ook de kopgroep uit elkaar gevallen en ik kreeg enkelen van hun in mijn vizier. Zo probeerde ik halverwege mijn tempo nog iets te verhogen en kwam zelfs heel dicht bij de goed gestarte trainingsmakker Glen. Maar aansluiting vinden was teveel gevraagd. Achter mij was er geen gevaar meer dus besloot ik mijn 7de plaats veilig te stellen en mijn tijd te verbeteren. Zo gezegd zo gedaan verbeterde ik mijn tijd met een 20-tal seconden en een mooie top tien plaats erbovenop. Een halve marathon is echt wel mijn ding, mits wat meer voorbereiding denk ik wel dat ik nog mooie resultaten kan behalen op deze afstand. Ik hoef niet super snel te starten en als ik de tijd krijg om in het ritme te komen kan ik zeer lang een egaal tempo lopen. Maar voorlopig houd ik het bij deze ene keer dit jaar. Nu gaan we eerst een weekje echt rusten om dan op te bouwen naar mijn eerste crossseizoen. Ik mag alvast dik tevreden zijn over mijn zomerseizoen.
|