Het jaar 2015 is voorbij dus tijd om is terug te blikken op dit sportieve jaar. Mijn cross seizoen denderde voort, zowel in de korte als lange crossen kon ik enkele mooie resultaten boeken. En vooral waar de modder erg aanwezig was kon ik mijn "ding" doen. Alleen in "eigen" Lebbeke voelde ik niet meer de kracht om door te duwen en was de rek er een beetje uit. Na een relatieve rustperiode presteerde ik met 34' op 10km erg sterk in mijn geboortestad Dendermonde. Daarna kwam de piste er ver aan en moest er aan de snelheid gewerkt worden. Doel was om op elke afstand een PR te lopen, van 1500m tot 10000m. En dat lukte vrij aardig, ook al was het soms lang wachten maar hoe later op de avond hoe beter mijn tijden waren, getuige mijn PR op 5000m om één uur 's nachts. Ik sloot af met een mooie 10000m en keek dan ook vol vertrouwen uit naar mijn volgend doel , de halve marathon in Buggenhout. De voorbereidende wedstrijden en trainingen gaven aan dat ik wel is een super tijd zou kunnen lopen en jawel na een eenzame tocht van 17km eindigde ik als derde in 1u14'. Onverhoopt maar zeker niet gestolen na de lange en zware trainingen. Zo was mijn jaar in feite al geslaagd en bereidde ik mij in alle rust voor op het nakende cross seizoen. Ook nu wijzigde ik mijn recept niet, enkele lange crossen afgewisseld met een prikkel op korte cross. Ik merk dat ik t.o.v. vorig jaar terug enkele plaatsen opschuif en andere lopers achter mij kan laten. Conclusie van dit loopjaar is dus alleen maar positief, al is de honger niet gestild. Met meer als 5000km heb ik dus effectief hard gewerkt om dit niveau al te bereiken. Ik wens iedereen via deze weg nog een sportief 2016 en vooral een goede gezondheid want dat is de basis van alles!
We zijn ongeveer halfweg het cross seizoen en 2016 nadert met rasse schreden dus tijd om nog is deel te nemen aan een stratenloop. Een week na de cross in Stekene is het daar de jaarlijkse kerstloop. Met afstanden van 3,6 en 12km en de gezellige kerstsfeer de ideale afsluiter van een mooi 2015. Na de onverwachte winst vorig jaar op de 6km wou ik voor een 2de keer op rij met de hoofdprijs gaan lopen. Terwijl ik vorig jaar van bij de start het tempo bepaalde moest ik nu onmiddellijk alle zeilen bijzetten om een voor mij onbekende loper te volgen. Ik beet mij vast in zijn spoor want het ging snel. Na een 1ste km in 3'13" bleef het tempo nagenoeg ongewijzigd. Ondertussen waren we met drie weggelopen van de rest. Het podium lag toen al vast maar toch moest ik forceren om te kunnen blijven volgen. Het karaktertje in mij komt dan boven en wie weet kan je de tegenstand zo doen twijfelen. Bij het ingaan van de 2de ronde begon ik ineens soepeler te lopen en vrijwel meteen plaatste ik een versnelling. Ik nam enkele meters maar een mooie voorsprong werd het nooit. Mijn tegenstander kwam na een tijdje terug aansluiten en dan wist ik meteen hoe laat het was. Hij plaatste nu een versnelling zodat ik moest passen. Met nog 1km te gaan probeerde ik de kloof terug te dichten maar dat lukte niet, ik zag de overwinning uit mijn handen glippen. Ik drong niet meer aan maar zorgde er wel voor dat ik onder de 20' binnen kwam , een 30" sneller als vorig jaar al was dat op dat moment een schrale troost. Tijdens het uitlopen stelde ik mij dan ook de vraag of het wel slim was om halfweg te gaan versnellen enz... Misschien niet maar ik heb het dan toch tenminste geprobeerd. Mijn loopjaar 2015 kan alleszins niet meer stuk maar daar later meer over. Na een 2 tal weken relatieve rust begin ik in 2016 met een korte cross in Grimbergen.
Door de annulatie van de cross in Vilvoorde vorige week ging ik op zoek naar een alternatief in de aanloop naar de kerstloop in Stekene. Wespelaar was een optie maar het werd Oudenaarde. Er lag daar elk jaar al veel modder maar na een parcoursverkenning bleek de wind ervoor gezorgd te hebben dat het droog lag, het zou dus weer een snelle cross worden. Het parcours liep langs 2 voetbalvelden, dus lange rechte stroken, en enkel in de aanloopronde een smalle passage en veel bochten. Ik startte niet hevig en liet het duw en trek werk aan anderen. Eenmaal de aanloopronde voorbij begon ik te versnellen en andere lopers in te halen. De strakke wind maakte het zeker niet gemakkelijk om een constant tempo te blijven lopen. Blijkbaar waren veel lopers te snel gestart want terwijl ik in de laatste 2 ronde het tempo nog opdreef waren er veel die volledig stil vielen. Zo schoof ik in de laatste ronde nog op naar een 16de plaats. Ik drong niet verder aan en was zeer tevreden over mijn wedstrijd. Ondanks de droge omloop eindig ik niet zo gek ver van de "toppers" zeg maar. Een bevestiging van mijn stijgende conditie maar toch is mijn honger niet gestild. Via enkele gerichte trainingen en een zware week hoop ik voor Nieuwjaar de conditie nog wat op te krikken. Ik kijk nu uit naar mijn 1ste stratenloop sinds lang, de kerstloop in Stekene. Vorig jaar ging ik daar met de overwinning lopen op de 6km. Benieuwd of ik dit jaar dat huzarenstukje nog is kan over doen.
Na enkele lange crossen en stevige snelheidstrainingen voelde ik mij klaar voor mijn 1ste korte cross. Ik koos voor een cross op en langs het donkmeer. Met een passage in het zand en veel modder kon ik mij dan ook volledig uitleven. Er stonden heel wat Lebbekenaren aan de start. Ik wou stevig starten maar liet mij langs beide kanten volledig wegduwen waardoor ik bijna stil stond. Met een vat vol frustratie zette ik de achtervolging in. Bij de eerste passage in het zand gaf ik alles en schoof zo een aantal plaatsen op, de eerste pijl was dan al verschoten. In de daaropvolgende nog redelijk beloopbare boszone hield ik het tempo hoog waardoor ik lopers die te snel waren gestart kon blijven inhalen. De 2de passage in het zand kwam eraan en ik vloog er terug stevig in, de sporen werden dieper en dieper en mijn hartslag sloeg de pan uit maar toch kon ik ook nog genieten. Vooral omdat ik ondertussen al streed voor positie tien. Na een paar stevige modderstroken die ik moeiteloos nam liepen we voor de laatse keer naar het zand, ik kon niet meer versnellen en moest in de laatste rechte lijn nog 1 plaats toegeven om zo op een 11de plaats terecht te komen. Ik spreek normaal niet in termen van "wat als" maar als ik niet zo slecht was gestart zat er een top tien plaats zeker in! Het echte winterseizoen kan beginnen en ik hoop op nog meer modderige crossen.
De volgende lange cross in mijn agenda werd Kortenberg en niet Deinze zoals de voorgaande jaren. Naar wat ik hoorde vertellen moest er redelijk wat geklommen worden en dat klonk als muziek in mijn oren. Alleen het warme weer zorgde niet voor de broodnodige modder. Bij de verkenning werden de klimmetjes, als je veel in de Walen gaat lopen ben je al wat gewoon, goed bevonden. De organisatie had zelfs alle wortels van de bomen wit gespoten. Doordat het volledige parcours via het bos liep had de stevige wind die dag geen vrij spel. Met een sterk deelnemers veld was de start hier heel belangrijk. Inhalen was moeilijk op dit smalle parcours. Ik startte vlot maar zat na de 1ste bocht toch vrij ver waardoor ik een inspanning deed en een 3 tal lopers inhaalde, dit koste mij spijtig genoeg al enkele krachten. Het tempo lag ontzettend hoog, na elke beklimming was het een kwestie van door te duwen om geen plaatsen te verliezen. Door het verval van andere lopers kon ik zoals in Opwijk elke ronde 1 plaats opschuiven. Zo belandde ik op 2 ronde van het einde op een 13de plaats. Ik kreeg het even moeilijk maar kwam er terug door in de laatste ronde. Plaatsen schoof ik niet meer op maar ik ben zeer tevreden met mijn prestatie. En zo eindig ik na 2 prachtige weken mijn kilometertotaal op 300km. Met een grote basis focus ik mij nu op snelheid , zo loop ik volgende zondag mijn 1ste korte cross! Tot dan
Op het vroegere voetbalveld van Droeshout organiseert men nu voor het 2de jaar de 1ste cross in Opwijk. Aangezien dit maar op een paar kilometer van mijn deur was besloot ik mijn stage week af te sluiten met een doorgedreven training, in mijn geval een lange cross. Net zoals in Bonheiden startte ik hier zonder enige stress aan de 6 grote ronden. Er waren toch een 17 tal atleten aan de start, meer als verwacht. In de 1ste ronde ontstond er een kopgroep van 12 lopers, ikzelf was daar bewust niet bij want ik koos ervoor om "rustig" te beginnen en elke ronde sneller te lopen. Het parcours was door zijn talrijke bochten, het hoge gras en de wind zeker niet te onderschatten. Op het einde van ronde 2 viel de kopgroep uit elkaar en kon mijn inhaalrace beginnen. Elke ronde die volgde kon ik een loper voor mij inhalen om dan steeds met 1 versnelling afstand te nemen. Alleen in de laatste ronde lukte het mij na 2 versnellingen niet om mijn metgezel af te schudden. Met een derde stevige versnelling kon ik toch wat voorsprong nemen al kreeg ik na al die kilometers deze week best lastig in het laatste oplopende stuk. Ik moest nog een stevige tussenversnelling plaatsen om mijn tiende plaats veilig te stellen. De daarbijhorende geldprijs was dan ook een extra motivatie. Een mooie afsluiter ook met een week van 173km waarin ik een stevige basis heb gelegd voor de winter. Terwijl iedereen bijna weg was en het donker werk genoot ik tijdens het uitlopen nog even na. Volgende zondag loop ik niet zoals gewoonlijk in Deinze maar Kortenberg. Naar het schijnt vind ik daar een parcours op mijn maat geschreven. Ik kijk er alvast naar uit. Ik hoop stiekem wel op wat meer modder de komende wedstrijden.
Een dagje na de cross in Bonheiden vertrok ik op zeg maar een mini-stage van 5 dagen. Niet naar warme oorden maar dichtbij in de bossen van Mol. Samen met Aiko en Niels (Glen moest spijtig genoeg afzeggen door ziekte) hadden we een huisje gehuurd. Er stonden elke dag 2 trainingen op het programma en tussendoor stabilisatie en krachtoefeningen. Bij de lange duurlopen ontdekten we elke dag een ander stuk bos en ook voor de tempotrainingen hadden we enkele ideale plaatsen gevonden. Met een vetloop eindigden we op vrijdag deze perfecte stage. De benen voelden vermoeid maar voldaan aan. Hopelijk kunnen we zondag in Opwijk toch nog 1 keer alles geven op de lange cross.
Net zoals vorig jaar open ik mijn cross seizoen met een lange cross in Bonheiden. Door de afwezigheid van een korte cross staan er steeds een 60 tal atleten aan de start. Na een weekje Egypte stond ik zonder verwachtingen aan de start. Door de warmte (18°) was het parcours kurkdroog en razendsnel. Ik startte vrij gecontroleerd en beperkte mij tot volgen in de openingsronde. Eenmaal in mijn ritme gekomen begon ik stilaan op te schuiven. De ronden vlogen voorbij en op 2 ronden voor het einde kreeg ik aansluiting bij een 4 tal atleten. Na wat afwachten probeerde ik de leiding te nemen maar kreeg ineens steken in de buik, mijn buikloop sinds donderdag zal hier veel mee te maken hebben. Hierdoor kon ik niet meer versnellen en dus ook geen plaatsen meer opschuiven. Het was zelfs nog haasten om geen plaatsen te verliezen in de laatste meters. Al was mijn wedstrijd tot dan zeker geslaagd, na controle van vorig jaar liep ik 2' sneller wat een mooi beeld geeft van mijn stijgende vormcurve. Via een stage van een 5 tal dagen probeer ik aan mijn snelheid te werken om zo in de volgende crossen toch nog meer aansluiting naar voren te krijgen. Je mag mijn dan ook volgende zondag dicht bij huis in Opwijk verwachten.
Naar goede gewoonte maak in juist voor het crossseizoen een balans op van mijn zomerseizoen. En ik kan daar alleen maar positief over zijn. Ik kon op al mijn afstanden (van 1500m tot 10000m) mijn PR verbeteren. Vooral op de 5000m en 10000m zette ik met 16'18" en 34'26" twee sterke tijden neer. Tussendoor liep ik naar een 10de plaats in "mijn" Merchtem. En zoals elk jaar liep ik op het einde nog een halve marathon in Buggenhout. Via Meldert (10km), Malderen (15km) en Londerzeel (21km) was ik helemaal klaar voor de perfecte wedstrijd. En met een 3de plaats en een tijd van 1u14' sluit ik in schoonheid af. Ik kan dus alleen maar dik tevreden zijn, al die lange en zware trainingen hebben zijn vruchten afgeworpen. Mijn tempo's op training zijn sneller en wat vooral belangrijk is dat mijn volume enorm is toegenomen. En dit allemaal kan ik nu meenemen naar het winterseizoen.
De laatste wedstrijd van deze zomer vond plaats in Buggenhout. 21km langs en door in Buggenhout bos, het parcours had geen geheimen voor mij. Na mijn 1u15' van vorige week keek ik vol vertrouwen uit naar deze wedstrijd. Zou ik mijn tijd nog is kunnen verbeteren? Ik herstelde goed en tot woensdag trainde ik nog stevig door, al was het nooit aan 100%. De wedstrijd startte om 10u30 wat voor mij een extra troef was omdat ik nu éénmaal beter loop in de ochtend. Vroeg opstaan, goed ontbijten, klaar maken en vertrekken, zalig vind ik dat! Het was een frisse maar zalige ochtend, de opwarming voelde goed aan, ik was er helemaal klaar voor. Net zoals in Malderen startte ik stevig en zo was ik meteen mee met de koplopers. 1 loper liep wel onmiddellijk weg maar daarachter namen ik en Evert Feyaerts het commando. Na een 1ste snelle km hadden we een kleine voorsprong op een achtervolgende groep. Op km 2 versnelde Evert, ik deed geen moeite om te volgen en bleef hetzelfde tempo lopen. Aangezien ik op plaats drie liep nam ik geen risico om plaatsen te verliezen. Het gingen dus weer een 17 tal eenzame kilometers worden. Tot km 10 bleef ik het tempo hoog houden om mijn 3de plaats veilig te stellen. Zo had ik halverwege een voorsprong van 300m op clubgenoot Ben, hij liep een erg mooie wedstrijd. Ikzelf recupereerde even en liet de hartslag een paar tellen zakken. Van paniek was geen sprake omdat er even later een hellende strook van bijna 800m aankwam met de wind vol op kop. Een kolfje naar mijn hand dus trok ik stevig door, met als gevolg dat de kloof groter werd en ik op 5km van het einde al vrij zeker was van de derde plaats. Deze gerustellende gedachte gaf mij een bevrijdende gevoel. Zo kon ik heel ontspannen de laatste stukken richting finish afleggen. De laatste km kon ik zelfs nog versnellen en met een nieuwe PR van 1u14'31" eindig ik mijn seizoen in schoonheid. De daarbijhorende derde plaats is een mooie kers op de taart!
|