Van een vlakke halve marathon in Den Haag naar een heuvelachtige in het mooie Essene. De volgorde zou beter omgekeerd zijn maar na mijn knalprestatie in Den Haag kan mijn voorjaar al niet meer stuk. Op training voelde ik wel dat die halve marathon heel veel van mijn lichaam had gevraagd. Toch wou ik er deze wedstrijd nog bijnemen , altijd leuk om is zonder stress en relaxt aan de start te staan. Naargelang de wedstrijdomstandigheden was een podiumplaats een mooi toetje na een prachtige maand maart. We vertrokken in perfecte omstandigheden samen met de lopers van de 14km. Ik hield positie vooraan maar liet de lopers van de kortere afstand het kopwerk doen. Na een 2 tal kilometer viel de kopgroep uit elkaar met 2 concurrenten die meegingen met de koplopers. Er restte mij nog tijd en kilometers genoeg dus hield ik mij afzijdig en bleef gewoon tempo lopen. Op het einde van de 1ste van 3 ronden en op de steilste beklimming kon ik Ruud De Rybel terug inhalen en meteen achterlaten. Hij had zich duidelijk misrekend op de zwaarte van dit parcours. Ondertussen was de latere winnaar van de 21km al gaan vliegen waardoor ik resoluut op die 2de plaats mikte. Daarvoor hoefde ik niet teveel energie meer te verspillen en nog twee ronden goed doseren. het werd dus niet mijn 1ste overwinning van het jaar maar na Bart Verschoren als 2de eindigen is zeker geen schande. Nu even terugschakelen en het hoofd leeg maken om dan plaats te maken voor nieuwe plannen.
|
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. Archieven
December 2018
Categorieën |