Na een zeer lange voorbereiding was het eindelijk tijd voor mijn 1ste marathon. De lange tempotrainingen verliepen goed en met een paar weken van 180km en meer was de basis ruim genoeg. De laatste week was misschien nog de moeilijkste met weinig trainingen en het mijden van fruit en groenten met de nodige neveneffecten op mijn humeur. De tank was niet alleen volgeladen met suikers maar ook met veel vertrouwen. Met Natalie en Rudi kreeg ik ook nog is twee perfecte begeleiders mee. Onder een stralend lentezonnetje startte ik rond half elf voor een calvarietocht van 42km. Met een richttijd van 2u40' startte ik meteen goed en nam ook de leiding. De kilometers vlogen voorbij en de lopers van de estafette en halve marathon zorgden voor wat afleiding. Onrechtstreeks ging ik dan ook wat te snel met een 1u17'30" halfweg. Dit was iets te snel dus was de vrees voor het verval al aanwezig. Toch kon ik tot de befaamde grens van 35km vrij comfortabel lopen. Daarna kwam de man met de hamer dan toch langs , het karakterkereltje in mij kwam boven en ik probeerde het verval te beperken. Gelukkig had ik al een mooie voorsprong bij elkaar gelopen , die 1ste plaats zorgde voor dat extraatje om vol te houden. Het werd dan ook een mooie triomf bij het betreden van het sportcomplex. Met een tijd van 2u38' en de daarbijhorende overwinning zorgden voor de perfecte dag. Mijn jaar was al zo mooi maar dit overtreft alles. De emoties namen de bovenhand en het was genieten van de talrijke felicitaties. Nu is het tijd om even te rusten al loop ik binnen drie weken de marathon van Amsterdam nog als haas voor zus Natalie. Daarna komt er met de crossen het leuke gedeelte van de winter aan. Tijdens de cross wil ik mij vooral amuseren en lopen zonder tijdsdruk.
|
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. Archieven
December 2018
Categorieën |