Na een lang cross seizoen begon ik met veel vertrouwen aan een reeks van 4 stratenlopen op 1 maand tijd. Een weekendje uitblazen aan zee en wat rustigere kilometers zorgden ervoor dat ik goed hersteld en fris aan de start kwam in Dendermonde. Deze wedstrijd van 10km is toch nog altijd iets speciaal voor mij. In Dendermonde ben ik geboren en bracht ik een groot deel van mijn jeugd door. En dat ik vorig jaar niet kon meedoen door een blessure zorgde ervoor dat ik extra gemotiveerd was. Tijdens de opwarming voelde ik mij al zeer goed wat resulteerde in een goeie start. Een kopgroep van 7 lopers liet ik lopen maar daarachter bepaalde ik het tempo. Na een 2 tal km kwam ik echter alleen te zitten wat de wedstrijd er niet gemakkelijker op maakte. We liepen het centrum uit en op een lang recht stuk van 2km kon ik mijn tempo heel hoog leggen. Het idee van top tien te lopen gaf mij ook wel vleugels. Ik hoorde achter mij lopers naderen maar aansluiten lukte hun blijkbaar niet mede ik na het keerpunt en de daarbij horende wind op kop mijn tempo bleef lopen. Ik merkte zelfs dat de kloof terug groter werd. Ik verdapperde nog eens en probeerde de kloof zo groot mogelijk te maken. Met een mooie tussentijd van onder de 17' was ik op de goede weg om een mooie tijd te lopen. Na een mooie passage langs "de forten" kreeg ik op 2km van het einde wat moeilijk. Mijn ademhaling was oke maar de benen begonnen zwaar te wegen. Ik zag dat 2 lopers aan het jagen waren op mij, ik mocht dus zeker niet stil vallen. De laatste km duurde ontzettend lang maar toch kon ik in de laatste 300m in dalende lijn nog een versnelling plaatsen. Het was dat of 2 plaatsen verliezen. Ik hoorde de muziek en vele toeschouwers en haalde er nog is alles uit, dit mocht ik niet meer laten liggen. Zo kwam ik op een prachtige 8ste plaats over de finish en met een tijd van 34' heb ik een egale wedstrijd gelopen. Een top tien plaats in zo een grote wedstrijd is mij misschien evenveel waard als een overwinning elders. De kracht en snelheid die ik door het crossen heb gekregen kwamen hier zeker tot uiting. Dit nemen ze mij zeker niet meer af.
Het is tijd om even terug te blikken op mijn 1ste cross seizoen. Na lang getwijfel besloot ik om deel te nemen aan de oefencross in Lebbeke. Het regende toen pijpenstelen en na de wedstrijd was ik helemaal "choco" zoals ze zeggen. Mijn eerste gedacht na de wedstrijd was, dit nooit meer. Maar zie nu , ik denk zelfs dat ik de meeste crossen van alle atleten van AC Lebbeke heb gelopen. Samen met Glen liep ik enkele "kleine" crossen en ik begon me meer en meer te amuseren. Ik eindigde overal mooi in de middenmoot en voelde dat ik in de modderige crossen mijn mannetje kon staan. En vooral , op karakter heb ik enkele mooie uitslagen gelopen. Als hoogtepunten denk ik dan aan mijn 1ste korte cross in Grimbergen met een mooie top tien plaats, ook de lange crossen in Bornem en het PK in Deinze waren goed. Ik kon er lopers achter mij laten die ik in begin van het seizoen alleen aan de start zag. Tussendoor liep ik een sterke 6km stratenloop in Aalst. Het crossen zorgde er duidelijk voor dat mijn conditie enorm was verbeterd. Met nog 2 sterke korte crossen in Lokeren en Opwijk denk ik dat ik klaar ben om op straat mooie uitslagen te lopen. Met Dendermonde komt er al vlug een serieuze test, ik heb er alleszins veel vertrouwen in!
Voor mijn laatste cross van deze winter koos ik voor een korte verplaatsing richting Opwijk. In het Hof Ten Hemelrijck vond ik een parcours dat mij wel moest liggen. Het vele keren en draaien zorgde ervoor dat de snelheid af en toe zakte. Na een zware trainingsweek van 150km zorgde deze korte cross voor een leuk extraatje. Na een paar goede starts liet ik mij deze keer verassen en in de 1ste bochten kwam ik midden in de groep terecht en verloor een aantal plaatsen. Panikeren deed ik niet, halverwege de 1ste van 2 ronden zette ik de turbo aan en begon ik plaatsen op te schuiven. Na elke bocht plaatste ik een versnelling en op de lange stukken probeerde ik grote passen te nemen. Zo kreeg ik bij het ingaan van ronde 2 een groepje van 3 lopers in het vizier. Ik kwam aansluiten en profiteerde even om uit de wind te lopen. Mijn hartslag zakte zo enkele slagen waardoor ik even later een stevige versnelling kon plaatsen zodat de anderen niet konden volgen. Voor mij was de kloof te groot om nog plaatsen te kunnen opschuiven dus was het een kwestie van stand te houden tot de finish. In de laatste rechte lijn kwam een plaatselijke loper nog sterk opzetten maar met nog een extra versnelling kon ik hem afhouden en eindigen op een mooie 10de plaats. Ondanks de slechte start kon ik op karakter en kracht nog een mooie uitslag lopen. Binnenkort blik ik terug op mijn eerste crosswinter. Wat ik wel al kan zeggen is dat deze zeker positief was. Ik ben vinniger en sterker geworden. Hopelijk uit dit in goede uitslagen op mijn volgende stratenlopen.
Na 2 competitieloze weekends stond dit weekend onze eigen cross gepland in Lebbeke. Even had ik getwijfeld omdat op dezelfde dag er een prachtige wedstrijd was van 16km van Oostende naar Brugge maar ik kon moeilijk ontbreken als lid van AC en voor de talrijke supporters. De cross in Lebbeke is met meer als 10km de langste cross die ik deze winter zou lopen. Na mijn prachtige wedstrijden in Bornem, Deinze en Lokeren voelde ik nu wel dat het scherpe er wat af was. De trainingen gaven mij geen ongelijk, ik had namelijk niet die extra versnelling. Daarom ook hoopte ik op veel regen gedurende de week en zo ook veel modder. Er viel wel wat regen maar met 2 zonnige dagen op vrijdag en zaterdag en de strakke wind was er van modder niet veel sprake. Het zou dus een snelle wedstrijd worden. Zoals elk jaar stonden er nu ook maar een 20 tal lopers aan de start. De start was "relatief" rustig, niemand durfde initiatief te nemen maar na 2 kleine ronden zat het spel op de wagen en ging het tempo flink de hoogte in. Voor mij vormde zich een groepje van 4 waar ik spijtig genoeg niet kon aanpikken waardoor ik toch veel alleen moest lopen. Ik kon geen regelmaat leggen in mijn tempo en maakte in het maisveld wat kleine fouten. Op 2 ronde van het einde kreeg ik ook plots steken in de borst, even dacht ik te minderen maar de aanmoedigingen van mijn supporters zorgden ervoor dat ik doorzette en zelfs nog kon aanpikken bij een loper die uit de groep was gelost. Ik ging in de laatste ronde de strijd nog aan en het werd een lange sprint waarin ik niet genoeg panache meer had om nog 1 plaats op te schuiven. Met een 12de plaats en een tijd van 36'40" mag ik wel best tevreden zijn. Normaal zou hier mijn crossseizoen , dat al een paar maanden bezig is, eindigen maar ik kies er toch voor om volgende week in Opwijk een laatste korte cross te lopen. Niet ver van de deur en ideaal om de snelheid nog wat aan te scherpen richting Dendermonde. Na Opwijk maak ik dan ook een balans op van mijn 1ste crossseizoen.
|