Na mijn goede prestatie in Dendermonde begon ik aan mijn voorbereiding op de Ten Miles in Antwerpen. Aangezien het met de tunnels een golvend parcours is koos ik dit weekend voor een stevige halve marathon in Essene. Aan de hoogteverschillen te zien was het zeker een kolfje naar mijn hand. Zonder parcoursverkenning besloot ik om het in de eerste van drie ronden van 7km "rustig" aan te pakken. Goed indelen was hier zeker belangrijk. Ik zette mij bij de start vooraan omdat we meteen moesten klimmen. Tot mijn verbazing bepaalde ik mee het tempo en was er geen enkele loper van de 7km en 14km die de leiding nam. Integendeel , na een 2 tal km liep ik samen met 2 andere lopers van de lange afstand weg van de rest. Vooral de latere Spaanse winnaar gaf mij een heel goede indruk. Toen die even later nog is versnelde deed ik ook geen enkele moeite om mee te gaan. Ik zorgde er wel voor dat ik de 2 koplopers steeds in het vizier had en bij de 1ste doorkomst aan de finish was de kloof niet groter als 150m. Ondertussen had ik "genoten" van het parcours en toen ik zag dat er vooraan afscheiding kwam besloot ik de sprong te wagen. Halverwege ronde twee was de aansluiting een feit. Ik voelde meteen dat hij zijn beste krachten had opgebruikt want telkens ik overnam moest hij een gaatje laten. Op het meest steile stuk van de wedstrijd ging ik vol door en éénmaal boven zorgde ik met een snelle km voor een mooie voorsprong. Ondertussen begon ik al aan ronde drie en had ik volledige controle over mijn voorsprong. Toch waren het niet de benen maar buikkrampen die ervoor zorgden dat ik in de laatste 2km wat gas moest terug nemen. Dit was echter geen gevaar voor mijn 2de plaats maar daar maak ik toch een foutje met waarschijnlijk niet genoeg gegeten te hebben. Gelukkig was de laatste km in dalende lijn zodat ik niet meer moest pushen. Als kers op de taart na mijn 2de plaats keek ik voor het eerst op mijn horloge en zag 1u15'27" staan. Zonder die krampen had ik hier zeker een 1u15' rond gelopen dus was ik zeer tevreden. Om een vergelijking te maken , vorig jaar liep ik deze tijd op een volledig vlakke halve marathon. Het is dan ook op deze afstand dat ik het meeste progressie heb gemaakt en die mij misschien ook het beste ligt. Ik ging dus met een hongerig maar voldaan gevoel huiswaarts. De volgende wedstrijd zal normaal Opstal worden , al twijfel ik nog tussen 12km of halve marathon.
|
Nieuws 2016Archief
December 2016
Categorieën |