Na de leuke cross in Deinze trainde ik er duchtig op los, de cross in Zele stond immers niet op mijn agenda. Met een paar pittige snelheidstrainingen kon ik mijn conditie nog wat opkrikken. In samenspraak met de coach nam ik dan een relatief rustige week, ook mede door de drukte op het werk zou het niet verstandig zijn geweest om zo veel te blijven trainen. Al is een afbouwweek voor mij geen garantie op een goeie wedstrijd. Voor die wedstrijd koos ik voor de cross in Vilvoorde. Ik ontdekte het mooie domein "de drie fonteinen" en zag dat alles er droog bij lag en quasi geen modder te bespeuren was. Het zou dus een snelle cross worden. Persoonlijk heb ik liever modder en hellingen maar ook in deze crossen moet ik mijn mannetje kunnen staan. Het zijn ook goeie trainingen om mijn snelheid te verbeteren. Met maar liefst 75 lopers stonden we aan de start. Iedereen wou dan ook goed van start gaan om niet in het gedrum terecht te komen. De openingsronde was dan ook razendsnel. Even bekomen en zoekend naar mijn tempo begon ik aan de tweede ronde. net zoals in Deinze begon ik terug lopers in te halen. Clubgenoot Glen kwam bij mij aansluiten en samen konden we elke ronde enkele plaatsen opschuiven. Het tempo bleef steeds erg hoog liggen waardoor ik het moeilijk kreeg om Glen te volgen. De laatste ronde was het vet van de soep en probeerde ik geen plaatsen meer te verliezen. Met een tijd van net geen 30' op 8km en een 43ste plaats kan ik tevreden zijn. Ik hoef nog niet in topconditie te zijn. Daarmee wacht ik liever tot na nieuwjaar. Maar tot dan zit ik zeker niet stil! Tot volgende week in Wespelaar.
Met zijn 1500 deelnemers was de cross in Deinze al enkele jaren een vaste waarde op de kalender. Rond het mooie domein aan de Brielmeersen liep ik al enkele stratenlopen. Nu kwam ik terug voor een lange cross. En dat het cross was had ik bij de verkenning al ondervonden. De organisatie zorgde voor enkele stevige hellingen en door de hevige regenval was de modder ook van de partij. Misschien wel een ideale cross voor mij? Ik startte niet zo snel als gewoonlijk en kwam in de eerste bocht in het gedrum terecht. Ik kreeg de pinnen van een andere loper in mijn rechterschoen. Daar moest ik even van bekomen want de pinnen kwamen hard aan. 3 gaten in mijn spike zijn een aandenken. Na de aanloopronde en het passeren van de finish begon ik onder stoom te komen en op de korte maar nijdige hellingen kon ik steeds opschuiven. Elke ronde werd ik sterker en sterker. In de laatste ronde zette ik nog alles op alles om een achtervolgend groepje af te schudden maar helaas had ik geen eindsprint in de benen en verloor ik nog drie plaatsen. Teleurgesteld ben ik niet, ik heb wedstrijd gemaakt en mij geamuseerd. Ik kom hier weer sterker uit en kijk dan ook uit naar het PK cross dat ook in Deinze georganiseerd wordt. Volgend week pas ik even voor de cross en ga ik lekker doortrainen. Volgende afspraak is dan over 2 weken in Vilvoorde! Maar nu even genieten van deze mooie prestatie.
Voor mijn volgende cross koos ik voor Opwijk. Niet ver van mijn deur en veel supporters die kwamen kijken. Na mijn lange cross in Bonheiden koos ik ook nu voor de lange afstand(8800m). Op een nieuw parcours in Droeshout waren we maar met tien senioren die om iets na vier uur aan de start stonden. Een hemelsbreed verschil met Bonheiden. Op een vrij pittig parcours werd er stevig gestart en al na de 1ste ronde lagen de posities min of meer vast. Het was ieder voor zich de volgende 5 ronden. Ik kon het laten lopen maar mijn karakter en met de steun van de vele toeschouwers maakte ik er een stevige training van. Ik hield mijn tempo hoog en bij het uitkomen van elke bocht trok ik elke keer stevig door. Elke cross word ik beter en beter, mijn bochten vat ik beter aan, modder kan mij niet deren en in verzuring gaan hoort erbij. Na zes ronden beëindigde ik mijn wedstrijd als 7de. Met een uitlooptraining huiswaarts had ik er een mooie dag opzitten. Op naar Deinze, een cross waar ik veel zin in heb. Na een paar wegwedstrijden in het mooie domein rond de atletiekpiste ga ik nu terug voor een sterk bezette cross.
De volgende cross op mijn lijst was een lange (8850m) in Bonheiden. Een ideale voorbereiding op de cross in Opwijk volgende week. Ook daar zal de afstand ongeveer 8km bedragen. Ook al is het al november, toch steeg de temperatuur gemakkelijk naar een 15 tal graden. Na verkenning van het parcours was dan ook duidelijk dat dit een snelle wedstrijd zou worden. De organisatie had er een mooi parcours van gemaakt met een passage in het bos, enkele rechte stukken en bochten die je mooi op snelheid kon nemen. Met maar liefst 60 lopers stond ik om iets voor 16u aan de start. Ik startte snel om niet in het gedrum terecht te komen en met een stevige aanvangsronde kwam ik in mooi gezelschap te lopen. De stevige wind zorgde wel voor vele tempowisselingen waardoor ik het halfweg toch wat moeilijk kreeg en besloot om 1 ronde mijn tempo wat te laten zakken zodat ook mijn hartslag enkele tellen kon zakken. Bij het ingaan van de laatste ronde kwam ik er dan ook terug door en nam de leiding van een groepje om als eerste de boszone in te lopen. Het tempo ging omhoog en het was nu ieder voor zich. Fel aangemoedigd door trainingsmakker Glen(die door een blessure niet kon lopen) zette ik nog alles op alles om nog 1 plaats op te schuiven maar het lukte niet meer. Integendeel, in de sprint werd ik nog geklopt zonder het te beseffen. Cross wordt tot op de meet gelopen! Met een 36ste plaats ben ik tevreden en als ik achteraf mijn tijd bekeek bleek dat ik met een 30' op 8850m best wel snel heb gelopen. Ik ben dus op de goede weg en voel mij na elke cross weer beter worden. Ik kijk al uit naar de volgende in Opwijk, niet ver van mijn deur waardoor ik toch graag iets wil laten zien. Maar eerst goed recupereren want de verzuring zat toch wel goed in de benen.
|