Terwijl iedereen hier mijn verslag van de wedstrijd in Dendermonde verwachtte heeft een blessure er anders over beslist. Na mijn laatste wedstrijd in Chaumont voelde ik een opkomende pijn in mijn rechterenkel en scheenbeen. Een plaats waar ik regelmatig wel is last heb dus was ik in eerste plaats niet ongerust. De dag nadien liep ik nog een mooie en lange duurloop maar op maandag was er geen ontkomen aan. Niks lukte me, zelfs van de trap gaan was moeilijk. Ik nam contact op met Stijn en met 2 koelingen en een week rust zou alles in orde moeten komen. Ondertussen behield ik mijn conditie met lange zwemtrainingen. Na een week hernam ik de trainingen maar beterschap was er niet, de zwelling was wel weg maar de pijn bleef. Er was duidelijk meer aan de hand. Ik kreeg de raad om contact op te nemen met kinesist Andy De Ridder die op AC Lebbeke goed aangeschreven staat. Door de blijvende pijn moest ik helaas afzeggen voor Dendermonde. Na mijn bezoek aan de kinesist kwam alles in een stroomversnelling. Blijkbaar zat mijn probleem in het verlengde van mijn rechterbeen,net onder de knie. Via accupunctuur was dit als bij wonder na 1 sessie al opgelost. Weg was de pijn en zo kon ik vroeger als verwacht rustig terug opbouwen. Het zal een kwestie zijn van mijn stabiliteitsoefeningen regelmatig te doen en af en toe is een alternatieve training af te werken. (zwemmen of fietsen). Mijn pas aangekochte foamroller komt dan ook goed van pas! Normaal mag je mij,als alles goed gaat, op 5 april in Lebbeke verwachten waar ik meeloop voor het goede doel. Ik zal er een goede training van proberen te maken want om voluit te gaan zal het dan nog te vroeg zijn. Alvast tot dan.
Na een mooie wedstrijd vorige week was het deze week uitkijken naar iets totaal anders. In Chaumont-Gistoux vond ik een parcours dat om mijn lijf geschreven was. Misschien wel de zwaarste van het Waals-Brabant criterium. In Nijvel liep ik al mooi in de top twintig en dat was ook hier mijn doel. Ik wou ook zeker mijn tijd van vorig jaar verbeteren. Aangezien het de laatste tijd niet meer had geregend lag het er alleszins beter bij dan andere jaren, je mag gerust spreken van een halve cross. De thermometer sprong boven de 15 graden wat duidelijk heel wat lopers inspireerde om deel te nemen. De wedstrijd zelf dan, ik nam een (te) snelle start en zat in het spoor van de koplopers op de 1ste nijdige klim. In de daaropvolgende kilometers lag mijn hartslag veel te hoog en had ik moeite om mijn tempo te blijven lopen en zo passeerden een aantal lopers mij. Ook Glen kwam bij mij aansluiten en na de volgende klim kwamen we samen op de hoogvlakte waar ik mij in zijn spoor nestelde. Toch zat ik nog steeds niet op mijn "gemak". In de daaropvolgende technische zone in het bos raakte ik zijn spoor kwijt. Na 4km kreeg ik mijn hartslag eindelijk zoals het moet en kon ik terug mijn wil opleggen. Ondertussen zat ik in een groepje van 3 goede lopers die ik kende van de vorige editie. Het tempo lag hoog in de afdalingen en de technische stroken. Bij de zoveelste klim was ik duidelijk de sterkste, mijn tempo bergop lag beduidend hoger. Ik dacht direct aan de laatste en zwaarste klim van de dag, daar zou ik het verschil moeten maken want éénmaal daar boven gekomen was het nog minder als 2km. Ze kwamen allemaal terug aansluiten en ik plaatste mij in laatste positie en bekeek het een beetje. We waren ondertussen ook genaderd op Glen die helemaal alleen liep, een ideaal mikpunt dus. We draaiden links de klim op en ik zette mijn eerste versnelling in , niemand kon reageren. Toen het nog steiler werd hield ik mijn tempo zo hoog mogelijk. Op het hoogste punt keek ik om en had een mooie kloof, twijfelen was nu uit den boze. Ik naderde op Glen en nam risico's in de afdaling. Ik moest bij Glen aansluiten voor de laatste rechte lijn. Maar juist voor de aansluiting een feit was schuif ik weg in een rechtse bocht waardoor ik weer wat meters prijs moest geven. In de laatste rechte lijn besloot ik dan ook wijselijk mijn veertiende plaats veilig te stellen. Al had ik het graag in een sprintje beslist met Glen maar dat zal voor de volgende keer zijn. En met een verbetering van 2min t.o.v. vorig jaar ben ik uiterst tevreden. Even genieten van deze prestatie en dan kijken we richting Dendermonde waar ik in mijn geboortestad een goede prestatie wil neerzetten. Tot dan
Na een intensieve trainingsmaand in februari koos ik voor de "opener" van het wegseizoen, de 16Km van Oostende naar Brugge. Een wedstrijd die in één rechte lijn werd gelopen en waar er veel goede atleten aan deelnamen. Ook was dit een goede voorbereiding op Antwerpen waar ik vorig jaar volledig stil viel op het laatste. Onder een stralend lentezonnetje begon de dag al vroeg voor mij en trainingsmakker Glen. De start was namelijk om elf uur, Elke was met ons meegereden en zette ons in Oostende af om ons zo in Brugge op te wachten. Om iets na elf klonk het startschot en opende ik met een snelle 3'30" de kilometer om toch al wat plaatsen goed te maken waardoor ik zeker niet in het gedrum terecht kwam. Daarna hield ik mij aan het vooraf geplande tempo en plaatste mij altijd in het zog van andere lopers. Zuinig lopen was de boodschap. Mijn hartslag gaf 165 aan waardoor ik zeer comfortabel liep. Met de wind hadden we geluk want er was maar een lichte zijwind die naar het einde toe licht op kop blies. Na bijna 12Km lopen nam ik mijn energiegel en begon ik mijn tempo stelselmatig op te drijven en zo haalde ik een paar lopers in die ik dan nadien achterliet. Ik keek op mijn horloge en zag 170 hartslag staan en ik besloot nog een heel snelle laatste kilometer te lopen. Zo eindigde ik met een nieuwe besttijd van 59'30". Daar ben ik zeer tevreden over , ik had zeker nog overschot wat perspectieven biedt voor de toekomst. Vanaf maandag begin ik dan aan mijn eerste afbouwweek van dit jaar. Ik voel mij wel niet moe maar de vermoeidheid moet je voor zijn! Nu zaterdag volgt al een zware 12Km in Chaumont-Gistoux. Goed rusten is dus de boodschap. Tot snel dus!
De AlterG, ondertussen bij de meeste sporters wel bekend, mag dankzij Astrid Verhoeven en Stijn Lintermans blijven staan in de praktijk van Stijn! Ik had al éénmaal kennis gemaakt met dit toestel en ik kan er alleen maar positief over zijn. Na een doorgedreven training stap je voldaan en zeker niet uitgeput van dit toestel. Door de verminderde zwaartekracht ga je zelfs letterlijk en figuurlijk zweven. Het is een kwestie van je momenten uit te kiezen om gebruik te maken van dit toestel want hoe je het draait of keert, goedkoop is het niet! Het is nu eenmaal nog "nieuw" en zal met verloop van tijd meer en meer tevoorschijn komen. Aangezien ik de laatste week last had van zware bovenbenen en een zware T4 training had van 3x2Km contacteerde ik Stijn voor een combinatie AlterG en massage. Ik liep mijn intervallen aan 17.5Km/u en herstel aan 14/u. Ik was helemaal niet moe na de training en met een massage nadien was ik weer volledig in orde om terug soepel verder te trainen. De volgende dag liep ik dan ook een rustige 21Km zonder veel problemen. Zo waren mijn zorgen verdwenen en kan ik mij focussen op een drukke maar "zalige" zomer.
|