Na een mooie wedstrijd vorige week was het deze week uitkijken naar iets totaal anders. In Chaumont-Gistoux vond ik een parcours dat om mijn lijf geschreven was. Misschien wel de zwaarste van het Waals-Brabant criterium. In Nijvel liep ik al mooi in de top twintig en dat was ook hier mijn doel. Ik wou ook zeker mijn tijd van vorig jaar verbeteren. Aangezien het de laatste tijd niet meer had geregend lag het er alleszins beter bij dan andere jaren, je mag gerust spreken van een halve cross. De thermometer sprong boven de 15 graden wat duidelijk heel wat lopers inspireerde om deel te nemen. De wedstrijd zelf dan, ik nam een (te) snelle start en zat in het spoor van de koplopers op de 1ste nijdige klim. In de daaropvolgende kilometers lag mijn hartslag veel te hoog en had ik moeite om mijn tempo te blijven lopen en zo passeerden een aantal lopers mij. Ook Glen kwam bij mij aansluiten en na de volgende klim kwamen we samen op de hoogvlakte waar ik mij in zijn spoor nestelde. Toch zat ik nog steeds niet op mijn "gemak". In de daaropvolgende technische zone in het bos raakte ik zijn spoor kwijt. Na 4km kreeg ik mijn hartslag eindelijk zoals het moet en kon ik terug mijn wil opleggen. Ondertussen zat ik in een groepje van 3 goede lopers die ik kende van de vorige editie. Het tempo lag hoog in de afdalingen en de technische stroken. Bij de zoveelste klim was ik duidelijk de sterkste, mijn tempo bergop lag beduidend hoger. Ik dacht direct aan de laatste en zwaarste klim van de dag, daar zou ik het verschil moeten maken want éénmaal daar boven gekomen was het nog minder als 2km. Ze kwamen allemaal terug aansluiten en ik plaatste mij in laatste positie en bekeek het een beetje. We waren ondertussen ook genaderd op Glen die helemaal alleen liep, een ideaal mikpunt dus. We draaiden links de klim op en ik zette mijn eerste versnelling in , niemand kon reageren. Toen het nog steiler werd hield ik mijn tempo zo hoog mogelijk. Op het hoogste punt keek ik om en had een mooie kloof, twijfelen was nu uit den boze. Ik naderde op Glen en nam risico's in de afdaling. Ik moest bij Glen aansluiten voor de laatste rechte lijn. Maar juist voor de aansluiting een feit was schuif ik weg in een rechtse bocht waardoor ik weer wat meters prijs moest geven. In de laatste rechte lijn besloot ik dan ook wijselijk mijn veertiende plaats veilig te stellen. Al had ik het graag in een sprintje beslist met Glen maar dat zal voor de volgende keer zijn. En met een verbetering van 2min t.o.v. vorig jaar ben ik uiterst tevreden. Even genieten van deze prestatie en dan kijken we richting Dendermonde waar ik in mijn geboortestad een goede prestatie wil neerzetten. Tot dan