Veel tijd om over mijn prestatie in Merchtem na te denken kreeg ik niet. Enkele dagen later liep ik mijn allereerste 10000m op de piste. Heel ontspannen en zonder stress was ik klaar om 25 ronden gas te geven. Ik wist op voorhand dat er veel deelnemers zouden aanwezig zijn. Daarom schreef ik bij inschrijving geen richttijd op en wist zo dat ik in de 2de reeks zou lopen. De scheiding was dan ook nog is toevallig op 36', exact de tijd die ik wou opgeven. Ik ging mij tijdens de eerste reeks rustig opwarmen, de benen voelden goed en mentaal was ik ook klaar. Ik startte niet te snel maar al vlug ontstond er een kleine kopgroep waar ik niet in mocht ontbreken. Na 2km zag ik 7'08" op de klok staan. Als ik onder de 36' wou lopen moest het tempo omhoog, zo nam ik de leiding om die gedurende een 10 tal ronde niet meer af te staan. Het liep heel soepel en ik kon grote passen blijven lopen, dat de andere 2 lopers niet overnamen deerde mij niet. En zonder het te weten was het aantal ronden die we nog moesten lopen al onder de 10 gezakt. Toch kreeg ik het even moeilijk en liet ik de koppositie over aan iemand anders. Blijkbaar liep die met overschot want hij versnelde onmiddellijk, even probeerde ik aan te pikken maar voelde dat zijn tempo te hoog lag voor mij. Ik zocht snel terug naar mijn eigen tempo en een paar ronden hield ik het rustig in het spoor van een andere loper. Bij het ingaan van de laatste km nam ik over en versnelde stelselmatig en met nog een snelle laatste ronde en een spurtje van 200m eindigde ik mooi op de derde plaats in mijn reeks en wat belangrijker is, een mooi 35'31" als eindtijd. De 10000m is echt wel mijn ding, zelden heb ik tijdens een wedstrijd zo ontspannen kunnen lopen. Nu even recupereren en dan de focus op mijn laatste pistewedstrijd dit jaar. Eentje voor eigen volk dan nog wel!
|