In het mooie Waasmunster liep ik voor het 2de jaar op rij de jogging van 7Km. Vorig jaar eindigde ik hier op een mooie 3de plaats. Het parcours loopt over mooie landelijke wegen en is heel variërend. Even goed doen als vorig jaar was mijn doelstelling. Na een stevige opwarming was ik direct bij de les. Kristof V.D.B. vertrok zoals steeds zeer snel en het was belangrijk om mee te zijn. Samen met Kristof en nog een andere lopers vormden we al snel een kopgroep. Het tempo lag hoog want bij doorkomst na 2km zag ik op mijn klok 6'50" staan en wetende dat de eerste kilometers aardig bergop liepen. Toen het tempo nog is de hoogte inging moest ik passen, ik koos snel voor mijn eigen tempo en toen ik achter mij keek was de verbazing groot dat ik geen enkele andere loper zag. De eerste twee waren buiten bereik dus besloot ik om op ervaring de resterende 5km uit te lopen. Alleen bij een zandstrook van een 500m trok ik nog is stevig door. De laatste kilometers waren in dalende lijn dus kon ik met overschot over de finish lopen. Eindelijk kon ik nog is een podiumplaats bemachtigen. Tijdens het uitlopen besloot ik dan ook nog is om de volgende dag in Lebbeke de kortste afstand te lopen(3.5km).
Dit jaar liep ik voor het eerst de kriebeljogging in Lebbeke. Ik had er nog nooit van gehoord maar blijkbaar was deze wedstrijd vroeger een jaarlijkse traditie. Met de pistewedstrijden in het vooruitzicht kies ik de komende weken voor de kortst mogelijk afstand op deze wegwedstrijden. Vandaag was dit 5km waarvan er de helft door de wachtbekken werden gelopen. Bij de verkenning bleek echter dat er juist daar niet gesnoeid was waardoor het soms moeilijk was om deftig te kunnen lopen. Het was een kwestie van als eerste deze smalle baantjes te kunnen nemen. Bij de start zorgde de zon voor een temperatuur van 25°. Ik startte snel maar blijkbaar wou iedereen vooraan zitten. Met een mooi elitegroepje werd er een stevig tempo gelopen en bij het ingaan van de wachtbekken liep ik in vijfde positie. Het was continu afremmen , versnellen , draaien en keren. Bij het 2de wachtbekken ging het tempo nog is omhoog waardoor ik het toch moeilijk kreeg om de aansluiting te behouden. Eens terug op de straat was ik zeer vermoeid en had ik een kleine achterstand op de kopgroep. Deze was nog geen 100m maar toch kon ik het gat niet toelopen. De sterkste lopers liepen duidelijk vooraan. Met nog minder als 1km te gaan keek ik achterom en zag dat mijn 5de plaats veilig was, ik koos er dan voor om op ervaring deze wedstrijd uit te lopen. Bij aankomst was ik zeer tevreden met een tijd van 17'24". Met nog meer trainingen in de benen zou ik graag onder de 17' lopen op een 5000m op de piste. Het enige spijtige van de dag is dat ik niet kon meestrijden voor de podiumplaatsen , iets wat mij de laatste wedstrijden al dikwijls is overkomen. Ik zal dan ook geduld moeten opbrengen om de de volgende stap te zetten naar nog snellere tijden. Op naar de volgende wedstrijd in het mooie Waasmunster waar ik vorig jaar verrassend op het podium stond; Hopelijk kan ik deze prestatie herhalen!
Via facebook had ik mijn oog laten vallen op een jogging in Ganshoren. Deze wedstrijd wordt namelijk gelopen in Laarbeek bos. Dit is ook het favoriete bos van mij en Glen, de plaats waar wij steevast onze heuveltrainingen afwerken. Wij weten er bij wijze van spreken elke wortel liggen! Een paar weken geleden bij de laatste training lag alles er mooi droog en goed beloopbaar bij. Daar was bij de opwarming niet veel meer van te merken, de nacht voor de wedstrijd gingen de hemelsluizen open. Ik trok er mij niks van aan want zo was de temperatuur toch wat gezakt, al zal het nog meer als 20° geweest zijn. Met een top tien plaats in mijn gedachte namen ik en Glen van bij de start de leiding en konden we in de 1ste hellende kilometer zelf het tempo bepalen. Nadien kwam een door de regenval gevaarlijke afdaling dus probeerde ik in de aanloop weg te geraken en zo als eerste het goede spoor te kiezen. Ik werd direct gecounterd door twee andere lopers. Onmiddellijk daarna schoof Glen slim naar de leiding en liep op kousenvoeten weg . Ik merkte dat de andere koplopers niet zelfzeker naar beneden liepen dus nam ik de kop over en liet het tempo zakken. Glen kon zo nog wat meer afstand nemen. De daaropvolgende twee kilometer waren relatief vlak en met vier lopers waren we in achtervolging op Glen. Ook daar ging ik regelmatig zonder op te vallen aan de leiding lopen. Ik was realistisch genoeg om te beseffen dat ik niet de sterkste was en dan heb ik liever dat een ploegmaat wint. Toen na 5km de zwaarste zone kwam met drie pittige hellingen wist ik dat de buit binnen was en besloot ik mijn vijfde plaats veilig te stellen. Achter mij kwam Fadoul Taha die ik ken van mijn Waalse joggings en van de corrida in Merchtem. ik kon deze stevige loper nog nooit verslaan maar nu kon ik hem achter mij houden, wat mij zeer tevreden stemt! Parcourkennis en een goede conditie zorgden ervoor dat ik op een mooie vijfde plaats eindigde. Met heel veel vertrouwen kijk ik nu uit naar twee snelle en korte stratenlopen. Grts Tim
Na de terugblik kijk ik nu even voorruit naar "mijn" zomer. Vanaf nu staat alles in functie van de maand augustus. een maand waarin ik zowel een 5000m, de corrida van Merchtem en een 10000m zal lopen. Daarvoor zal ik een resem stratenlopen laten vallen en heel gericht trainen. Na lang overleg en een leerrijk gesprek met de coach loop ik in juni wel nog een wedstrijd in laarbeek bos. Mijn favoriete bos om in te trainen maar helaas door het hoogteverschil niet altijd ideaal om te trainen. Eind juni loop ik dan de 7km van Waasmunster waar ik vorig jaar mooi derde eindigde. Juli wordt een echte trainingsmaand met maar 1 wedstrijd. Mijn debuut op de piste zeg maar met een 3000m. Als dit alles goed verloopt zou ik klaar moeten zijn voor een zware maand augustus. Een snelle 5000m moet mij op mijn top brengen op de corrida in Merchtem. Als ik de stress van de voorgaande editie van mij kan afzetten is een top tijd zeker mogelijk. Maar aangezien ik het woord als niet graag gebruik maak ik er gewoon het beste van. Daarna volgt dan misschien nog het zwaarste, een 10000m op de piste. Ik zal dan heel slim moeten lopen en niet zoals op straat waar ik soms te wild tekeer ga. Zoals verwacht bouw ik dan even af om in september mijn eerste plaats in Malderen te verdedigen en om dan eind september voluit voor een podiumplaats te gaan in de halve marathon van Buggenhout. Het wordt dus echt een zomer waar ik naar uitkijk en voor de volle 100% voor wil gaan. Maar alleen kan ik dit niet verwezenlijken dus bedankt ik al voorhand al die mij steunt en helpt om dit tot een goed einde te brengen.
Tijd voor een terugblik op de eerste maanden van 2014! De veldcrossen liet ik nog even voor wat het was maar in de eerste grote afspraak,de corrida van Aalst, liep ik een sterke wedstrijd op de 6km met een tijd van 20'. Mijn eerste deelname in Nijvel was ook leuk waarna in februari vooral trainen op het menu stond. Dan kwam mijn favoriete omloop in Waals-Brabant, Chaumont-Gistoux. Daar liep ik een super wedstrijd en amuseerde mij enorm maar net op dat moment loop ik een scheenbeenvliesonsteking op. Rust en nadien accupunctuur hielpen mij er terug bovenop maar het spijtige, ik was die superconditie wat kwijt en vooral, ik moest passen voor dwars door Dendermonde. En dat in mijn geboortestad. Ik leerde uit deze blessure en doe nu vooral meer oefeningen om mijn kuiten en scheenbeen te versterken. Dan was het een kwestie van opbouwen tot Antwerpen. Het blijft een heel speciale wedstrijd met een parcours dat tot de verbeelding spreekt. Ik verbeterde er mijn tijd en plaats maar had toch op iets meer gehoopt. In Brugge kon ik dan wel een mooi en egaal tempo lopen wat mij hoopvol stemt voor de toekomst. Nu even samenzitten met de coach en dan maak ik mijn planning voor de zomer openbaar!
Terwijl de mannen van AC Lebbeke de Beker van vlaanderen liepen in Sint-Niklaas koos ik ervoor om in Brugge deel te nemen. Dit is ook een wedstrijd met een aardig deelnemersveld en aangezien ik vorig jaar in Knokke had gelopen leek het mij leuk om Brugge is al lopend te verkennen. De wedstrijd loopt namelijk voor 90% door kleine straten met veel kasseien. Na een paar zonnige weken was het weer volledig omgeslagen. Hoe dichter ik bij Brugge kwam hoe groter de buien waren. Ook de wind liet zich niet onbetuigd. De voorbereiding op deze wedstrijd liep perfect met een trainingsweek van 120km met aardig wat snelheid in. Maar in de nacht van vrijdag op zaterdag moest ik plots overgeven met als gevolg dat ik op zaterdag geen hap door mijn keel kreeg. Op zondagmorgen durfde ik ook al niet teveel te eten. Ik had dus voor alle zekerheid een gel meegenomen voor onderweg. Ik nam zoals veel een goede start en liep in een mooi groepje waar ook Veerle Dejaeghere aanwezig in was. Op de vele kasseien was het duwen geblazen maar ik kon mijn tempo mooi volhouden, ik kon zelfs even "genieten" van de mooie sfeer in hartje Brugge. Over halfweg liepen we het centrum wat uit en was er een mooi lang stuk in het bos waarna we langs het water met onze neus pal in de wind kwamen. Gelukkig was er iemand in onze groep die zich hier niks van aantrok en het volledige stuk voor zijn rekening nam. Met nog een 2-tal kilometer te gaan voelde ik dat het stilaan op was maar de laatste rechte lijn van 500 meter plaatste ik wel nog een versnelling die mij een aantal plaatsen winst leverde. Mijn snelheidstrainingen wierpen hier zeker zijn vruchten af. Voldaan sloot ik mijn zoveelste mooie wedstrijd af. Over de volgende doelen kan ik nog niet veel zeggen. Eerst even herstellen en dan bouwen we op naar een hopelijk snelle zomer!
Op het einde van April is het altijd tijd voor de Ten Miles van Antwerpen. Maar liefst 40.000 lopers hadden zich ingeschreven om op dit unieke parcours te kunnen lopen. Het was dus noodzakelijk om tijdig aanwezig te zijn. Om 12u waren ik,Glen,Elke en Jan al ter plaatse en hadden we een plaats dichtbij start en aankomst gevonden. Na even te hebben rond gewandeld en de sfeer te hebben opgesnoven begonnen we aan onze opwarming. Het parcours had in tegenstelling tot vorig jaar geen geheimen meer voor mij , indelen was hier zeker belangrijk want anders kom je de man met de hamer zeker tegen. Toen de start naderde werd ik toch wat nerveus maar met een snelle opener van 3'20" was ik uit de massa weg en kon ik mijn eigen tempo beginnen lopen. Vooral in de eerste tunnelzone forceerde ik nog niks en probeerde soepel te lopen. Na deze zone kregen we een lang recht stuk van ongeveer 2km voor de kiezen. Ik voelde kracht in de benen en kon een mooi en egaal tempo lopen. Mijn tussentijden na 10Km en 12Km waren ok en toen het bord van de 14km naderde begonnen we aan de waaslandtunnel. Voluit in de aanval verhoogde ik mijn tempo gevoelig en liep een tiental lopers voorbij. Op de hellende strook bij het buitenkomen schakelde ik nog een tand bij tot het keerpunt van de laatste rechte lijn. Ik was diep geweest en moest even bekomen maar op ervaring en gesteund door een massa mensen liep ik deze laatste kilometer uit. 59'41" is niet slecht maar ik had gehoopt op een lage 59'. Misschien heb ik het in bepaalde zones iets te rustig aangepakt? Wie zal het weten, het wordt een mooi doel om volgend jaar onder de 59' te duiken en die top honderd te bereiken, iets wat me nu met een 115ste plek ook niet gelukt is. Nu eerst even nagenieten van deze lange en vermoeiende dag. Als laatste toch een dikke pluim voor de organisatie! Grts
Met nog 1 week te gaan voor de 10 miles in Antwerpen koos ik voor een wedstrijd in het nabijgelegen Opstal. Vorig jaar liep ik hier de 12Km maar nu koos ik resoluut voor de 6Km. Het was belangrijk om nog is in het hoge tempo te lopen en de conditie nog wat op te krikken. Ik denk dat ik momenteel op 80% van mijn mogelijkheden loop. Mijn supervorm van voor mijn blessure heb ik nog niet te pakken. (misschien volgende week). Na een goeie opwarming was ik klaar om erin te vliegen. En dit was nodig want het was een razendsnelle start. Samen met Glen Braem moesten we onmiddellijk in de achtervolging op Kristof V.D.B. Glen plaatste een tussenversnelling en liep er naartoe. Zoals een goeie ploegmaat liet ik het gat vallen en maande de andere ertoe om het te dichten. Zo kwamen we even later ook aansluiten en hadden we een kopgroep van een 8 tal lopers. Daarbij was Lebbeke in de meerderheid met maar liefst zes man! Toen na een 2-tal kilometer het tempo nog is omhoog ging kreeg ik het moeilijk, de daaropvolgende hellende straat hing ik aan de rekker. Het scheurde volledig vooraan met nog 3 koplopers en 3 achtervolgers. Ik zocht naar mijn 2de adem en probeerde af en toe mijn metgezellen met een tempoversnelling af te schudden maar dat lukte spijtig genoeg niet. Bij het ingaan van de laatste kilometer voelde ik dat het beste eraf was en zag dat achter mij niks meer te zien was, mijn zesde plaats was veilig zodat ik niet meer aandrong. Ik had gehoopt op een tijd van 21' rond maar het werd 21'30" met een gemiddelde van 3'35"/km. Ik ben op de goede weg om hopelijk tegen de zomer terug top te zijn. En nu uitkijken naar volgende week. Met het nummer 176 mag ik vooraan starten en zal proberen te genieten van de unieke sfeer! Grts
Voor mijn 1ste wedstrijd na mijn blessure koos ik voor een "thuis" wedstrijd. In Lebbeke organiseerde het roparunteam voor de eerste keer de Animo-Run. Deze wedstrijd werd voor een groot deel door de wachtbekken gelopen. Ik koos voor de 13.5Km met als opdracht een mooi en egaal tempo zodat ik niet in het rood hoef te gaan en mijn scheenbeen toch nog wat kan sparen. Bij de verkenning van het parcours moest je goed de pijlen in het oog houden zodat je niet verkeerd zou lopen. Een paar extra linten hadden dit duidelijker gemaakt, geen verwijt naar de organisatie alleen maar positieve kritiek. De wedstrijd dan, het kwik steeg tot boven de 20° graden en aan de start stond toch weer een grote groep. Ik startte redelijk snel om niet ingesloten te geraken en zocht naar een goed tempo, terwijl liepen de lopers van de 4.5km en 9km mij allemaal voorbij. Ik liet mij niet zot maken en bleef tempo lopen. Ondertussen was ploeggenoot Wim Heyvaert bij mij komen aansluiten. Hij liep de 4.5km en was de laatste tijd in goede doen. Ik besloot om hem 1 ronde op sleeptouw te nemen en achteraf was hij mij daar enorm dankbaar voor. Bij het ingaan van ronde 2 nestelde ik mij in het spoor van een loper van de 9km. Halverwege de wachtbekken gebeurde dan wat ik en Glen voor de start al hadden aangehaald, ik was zo geconcentreerd op mijn metgezel dat ik niet direct door had dat hij rechtdoor liep waar wij normaal rechts moesten afslaan. Zo sneden wij een stuk van 200m af, terugkeren had geen zin dus liet ik mijn tempo even zakken en keek achterom. Er was echter niemand te bespeuren waardoor ik terug in mijn tempo ging lopen. Achteraf bleek dat wij niet de enige waren die afgesneden hadden. De laatste ronde was nog een eenzame ronde die ik zonder problemen afrondde. Bij aankomst was mijn verbazing groot toen bleek dat ik 2de was geworden. Ik wist tijdens de wedstrijd ook totaal niet in welke positie ik liep. Een leuke extraatje bij deze goede training. Nu is het een kwestie van de trainingen en het tempo lichtjes op te drijven en binnen 2 weken in Opstal een snelle 6km te lopen. Daarna zou ik klaar moeten zijn voor Antwerpen.
Terwijl iedereen hier mijn verslag van de wedstrijd in Dendermonde verwachtte heeft een blessure er anders over beslist. Na mijn laatste wedstrijd in Chaumont voelde ik een opkomende pijn in mijn rechterenkel en scheenbeen. Een plaats waar ik regelmatig wel is last heb dus was ik in eerste plaats niet ongerust. De dag nadien liep ik nog een mooie en lange duurloop maar op maandag was er geen ontkomen aan. Niks lukte me, zelfs van de trap gaan was moeilijk. Ik nam contact op met Stijn en met 2 koelingen en een week rust zou alles in orde moeten komen. Ondertussen behield ik mijn conditie met lange zwemtrainingen. Na een week hernam ik de trainingen maar beterschap was er niet, de zwelling was wel weg maar de pijn bleef. Er was duidelijk meer aan de hand. Ik kreeg de raad om contact op te nemen met kinesist Andy De Ridder die op AC Lebbeke goed aangeschreven staat. Door de blijvende pijn moest ik helaas afzeggen voor Dendermonde. Na mijn bezoek aan de kinesist kwam alles in een stroomversnelling. Blijkbaar zat mijn probleem in het verlengde van mijn rechterbeen,net onder de knie. Via accupunctuur was dit als bij wonder na 1 sessie al opgelost. Weg was de pijn en zo kon ik vroeger als verwacht rustig terug opbouwen. Het zal een kwestie zijn van mijn stabiliteitsoefeningen regelmatig te doen en af en toe is een alternatieve training af te werken. (zwemmen of fietsen). Mijn pas aangekochte foamroller komt dan ook goed van pas! Normaal mag je mij,als alles goed gaat, op 5 april in Lebbeke verwachten waar ik meeloop voor het goede doel. Ik zal er een goede training van proberen te maken want om voluit te gaan zal het dan nog te vroeg zijn. Alvast tot dan.
|