Na een weekje met drie rustdagen was ik uitgerust om aan mijn eerste van 2 halve marathons te beginnen. Na de 15km van de molenloop liep ik nu een paar honderd meter verder met de start aan de kerk de 3 provinciën loop. Andere jaren loop ik eerst een 10km maar dit jaar wou ik iets anders proberen om in Buggenhout top te zijn. De buikloop en allerlei problemen waren verdwenen. Ondanks dat het begin van de herfst in zicht was, was het een ideale dag voor deze wedstrijd. Met lange rechte wegen was dit het ideale parcours voor zo een lange afstand en met Tommy en Adriaan als voornaamste concurrenten kon het wel is een leuke wedstrijd worden. Adriaan opende sterk en liep de 1ste kilometers een stevig tempo. Ik haakte aan maar besliste na een 3 tal kilometer te lossen en mijn eigen tempo te lopen. Het was te gevaarlijk om zo vroeg in de wedstrijd al over de rooie te gaan. Ik zocht en vond een aardig tempo en de kilometers vlogen voorbij. Halverwege kwam tot mijn eigen verbazing Tommy aansluiten. Hij had daarvoor wel duidelijk diep moeten gaan. Adriaan had ondertussen een voorsprong van een 20 sec. Aangezien ik al een tijdje met overschot liep versnelde ik en probeerde de kloof te dichten. Tommy moest terug afhaken en verloor op korte tijd veel terrein. Wat ik ook probeerde ik kon de kloof niet verkleinen en met de halve marathon van Buggenhout in het achterhoofd besloot ik niet verder aan te dringen en gecontroleerd de laatste kilometers uit te lopen. Mijn tussentijden gaven aan dat ik heel sterk bezig was maar mijn verbazing was toch groot toen bleek dat ik met een tijd van 1u15' de finish overschreed. Deze tijd had ik nu echt nog niet in gedachten. Al die lange en soms eenzame trainingen werpen dus duidelijk zijn vruchten af, zo liep ik deze week nog 12x1000m in de modder in Buggenhout bos. Volledig "choco" zoals ze zeggen maar een zalige training. Via nog 1 prikkel de volgende dagen hoop ik dan ook mijn goede vorm te bevestigen in Buggenhout. Ik droom dan ook stiekem van een podiumplaats.
Dat de ene week de andere week niet is was deze week echt wel duidelijk. Na mijn super week van 164km wou ik rustig verder trainen richting een 15km op de Molenloop in Malderen. Maar door een zware buikloop kon ik geen enkele training deftig afwerken. Door een ontsteking aan de sinussen was ik verplicht antibiotica te nemen met buikloop als nevenwerking. Dinsdag moest ik na 17x200m en woensdag na 2x3km de training staken. Ook mijn duurlopen bleven beperkt tot een 10km. Na een telefoontje naar de dokter stopte ik met de medicatie waardoor ik op zaterdag eindelijk is 12km kon lopen zonder last. Door deze training besliste ik om zondag toch 15km te lopen. De benen waren wel fris maar zou mijn lichaam het volhouden? Zoals elk jaar is de start bij de Molenloop steeds wat chaotisch door het groot aantal afstanden. De lopers op de korte afstanden namen de leiding. Al was er één iemand die de 15km liep die ook snel startte. Al snel hadden ik en Niels de snel gestarte lopers te pakken behalve de latere winnaar van de langste afstand. Ik zette mij op kop van de achtervolgende groep om de kloof niet te groot te laten worden. Bij die achtervolgende groep zaten met Adriaan en Tommy twee sterke tegenstanders. Ik trok het tempo omhoog en toen ik achterom keek zag ik enkel nog Adriaan die dan ook kwam aansluiten. Adriaan werd beter met de km waardoor ik hem moest laten lopen. Achter mij was ondertussen een grote kloof zodat ik op 2 ronden van het einde al vrij zeker was van de 3de plaats. Ik probeerde zo ontspannen mogelijk te lopen en zo de last in mijn buik zo lang mogelijk uit te stellen. Dat lukte tot de laatste ronde waarin ik voelde dat alle kracht uit mijn lichaam wegvloeide. Gelukkig bezat ik een stel goede benen die mij naar een mooie eindtijd van 53'48" leidden en opnieuw een podiumplaats. Met drie rustdagen probeer ik mijn lichaam volledig te laten herstellen en volgende zondag een goede voorbereidende halve marathon te lopen in Malderen. En zo in Buggenhout helemaal klaar te zijn voor het echte werk.
1 dag na mijn wedstrijd in Meldert moest ik een lange training afhaspelen. Aangezien op dezelfde dag mijn zus mee deed aan de fortloop in Puurs koos ik ervoor om haar te helpen. Deze wedstrijd werd nog maar voor de 2de keer georganiseerd en was nog vrij onbekend. Het parcours was met veel gras en kleine landwegen meer een cross. We liepen zelfs door het "fort" van Liezele, een prachtig initiatief van de organisator. Natalie liep de 15km (3 ronden) ter voorbereiding op haar BK halve marathon. Ondanks mijn wedstrijd gisteren voelden mijn benen goed aan. Bij de start lieten we de andere lopers hun ding doen terwijl wij al snel een goed tempo te pakken hadden. Nog voor het einde van ronde 1 hadden we al te snel gestarte mannen en vrouwen ingehaald. Het gevolg was dat Natalie bij de 1ste doorkomst aan de leiding liep. Door de vele lussen konden we goed inschatten waar de dichts bijzijnde achtervolgster was. Deze voorsprong werd groter en groter waardoor Natalie bij het ingaan van de laatste ronde al zeker was van de overwinning. Toch bleven we een stevig tempo lopen , het was tenslotte een goede training voor wat nog zal komen. In de laatste rechte lijn zette ik mij opzij en liet mijn zus genieten van haar welverdiende overwinning. Een perfecte dag voor mij met een goede training en een weektotaal van 164km. Met deze topweek hoop ik een goede basis gelegd te hebben richting halve marathon. Tot in Malderen volgende week waar ik 15km zal lopen.
Het piste seizoen liep op zijn einde, na mijn 3000m op Lebbeke nam ik even wat gas terug. Een iets rustigere week en een weekendje uitwaaien aan zee gaven mij de kracht om mij te gaan voorbereiden op de halve marathon eind september in Buggenhout. Deze week stond in het teken van veel kilometers en lange tempo's om zo voor een zo groot mogelijke basisuithouding te zorgen. Met het weekend nog voor de boeg stond de teller al op 120km. Ik dacht eerst nog door te trainen maar een wedstrijd in Meldert, waar ik 2 jaar geleden als is 4de werd, deed mij van gedacht veranderen. Al nam ik deze wedstrijd op als een trainingswedstrijd, niets hoefde maar alles mocht. Het parcours in Meldert was licht aangepast en liep voor een klein deel door cravaalbos. Net voor de start zorgde een hevige regenbui voor perfecte looptemperaturen. Ik startte voor 1 keer rustig en liet mij meedrijven met een omvangrijke groep. Maar toen een kleine kopgroep werd gevormd, met ook een paar lopers van de 5km, was ik attent en sloot ik aan. Marc V.D. Hoeven van Aalst probeerde een paar keer weg te geraken met een stevige versnelling maar tot drie maal toe kwam ik terug aansluiten. Normaal probeer ik steeds mijn tempo te lopen maar dit was de ideale wedstrijd om iets te proberen en zo mijn "comfort"zone te verlaten. Bij de zoveelste versnelling moest ik wel passen en liet hem lopen. Ondertussen kreeg ik uit de achtergrond gezelschap en met twee probeerden we de kloof terug te dichten. Ik voelde dat ik al wat energie had verbruikt en had snel door dat winst er niet meer inzat. Achter mij was alles veilig dus drong ik zelfs voor de 2de plaats niet meer aan. De laatste km dacht ik al aan de recuperatie om zo als derde de finish te bereiken. En met een tijd van 35' ben ik best wel tevreden, niet ver boven mijn PR op de piste en dit in moeilijke omstandigheden. En de daarbij horende podiumplaats is dan ook nog is leuk meegenomen. Een leuk begin van mijn voorbereiding. Morgen kan je mij vinden in Puurs voor de fortloop. Grts
Naar goede gewoonte loop ik op het einde van mijn pisteseizoen nog een 10000m op het PK in Ertvelde. Elk jaar komen heel goede atleten afgezakt naar dit PK om hun 25 ronden af te leggen. na mijn sterke corrida enkele dagen geleden keek ik dan ook met veel vertrouwen uit naar deze wedstrijd. Door het groot aantal deelnemers werden er zoals het voorbije jaar terug 2 groepen gevormd. Deze keer liep ik door mijn ingegeven tijd in de 1ste groep. En daar zaten enkele kleppers bij dus was de kans groot dat ik een paar keer gedubbeld zou worden. Maar het bracht me niet uit mijn lood, soms moet je uit je comfortzone treden om je grenzen proberen te verleggen. Ik startte samen met de groep in de 1ste 2 ronden maar dan zocht ik mijn eigen tempo. Met nog 20 ronden was het belangrijk om niet te forceren en een egaal tempo te lopen. Ik kwam aansluiten bij een aantal lopers die sneller waren gestart, ideaal om even te "profiteren". Na 5km kwam ik door in 17'05", perfect voor de beoogde eindtijd tussen 34' en 35'. Ik voelde dat het tempo zakte en liet mijn medelopers in de steek en ging voor 10 ronden alleen op pad. Het aftellen was nu begonnen. Ik kon het verval beperken en probeerde op 2 ronden van het einde nog wat te versnellen. Zo kwam ik binnen in een mooie tijd van 34'26", een dikke minuut sneller als vorig jaar. Wat een einde van mijn piste seizoen! Al die harde en lange trainingen zijn dus echt niet voor niks geweest. Hier eindigt nu mijn pisteseizoen al loop ik op Lebbeke wel nog een 3000m maar dit zonder enig doel en gewoon als training. Binnenkort maak ik een samenvatting van een mooie zomer.
Dat een jaar vlug voorbij kan zijn is bij deze nog maar is bewezen. De corrida van Merchtem stond weer op het programma en ik moet jullie niet vertellen hoe belangrijk deze wedstrijd voor mij persoonlijk is. Ook dit jaar waren er vele speculaties welke grote namen zouden deelnemen. Ik probeerde er niet teveel mee bezig te zijn. Ook kreeg ik de laatste dagen dikwijls de vraag wat ik verwachtte, ik zou zeer tevreden zijn met een tijd tussen 42' en 43' en daarbij horende top tien plaats zou de kers op de taart zijn. Zoals elk jaar was het weer redelijk warm, de dag ervoor steeg het kwik zelfs naar 35graden waardoor ik mijn laatste training schrapte en koos voor een zwemtraining. Maar nu de wedstrijd zelf met weer een sterk deelnemersveld aan de start. Ik startte goed en nestelde mij in het midden van de kopgroep. Het werkte in mijn voordeel dat er naar elkaar werd gekeken maar bij de 1ste tempoversnelling besloot ik meteen de rol te lossen. Ik wou niet de fout van de voorbijgaande jaren maken. Ik vond snel een goed tempo en hield de koplopers in het vizier. Ongeveer halfweg zag ik dat Niels en Stan de kopgroep moesten laten gaan. Voor mij het sein om, zeker op de lange hellende strook, goed door te trekken. Met Sander Van Schuurbeeck had ik een ideale metgezel. Door deze inspanning had ik ook een mooie voorsprong op een paar sterke mannen achter mij. Bij het ingaan van de laatste ronde kon Sander de kloof met Niels en Stan dichten. Clubgenoot Niels probeerde nog af te stoppen maar net toen ik kwam aansluiten trok Sander door. Ik moest de rol terug lossen maar ik gaf niet op. Voor een laatste keer liepen we naar boven, ik woekerde met mijn krachten en probeerde aansluiting te vinden bij Stan die zijn metgezellen moest laten gaan. Maar het beste was eraf, wat ik ook probeerde, ik kon niet meer versnellen. Bij het ingaan van de laatste rechte lijn probeerde ik nog 1 keer maar het was verloren moeite. Nog maar is een bewijs hoe er in deze wedstrijd voor elke plaats wordt gestreden. Maar niet getreurd, met een tijd van 42' en een tiende plaats was mijn opdracht volbracht. En vooral een dikke pluim voor de talrijk opgekomen supporters, jullie waren fantastisch. Veel tijd om te genieten is er wel niet want komende woensdag loop ik nog een 10000m op de piste in Ertvelde. Ik hoop daar nog een laatste PR te lopen. Daarna kan de riem er even af om dan op te bouwen richting winter.
Doordat ik in Lebbeke spijtig genoeg geen PR had gelopen op de piste zocht ik in juli nog ergens een 5000m om een goede tijd neer te zetten. Aangezien er bijna nergens één te vinden was kwam ik uiteindelijk in Ninove terecht waar ik na een PR op 1500m en op 3000m dus ook mijn 5000m zou lopen. Ik twijfelde wel lang om deel te nemen, het is daar namelijk de gewoonte dat er na middernacht zelfs nog gelopen wordt. Het was dit keer ook niet anders maar langs de andere kant waren het met een tiental graden en geen zuchtje wind ideale loopomstandigheden. Ik startte met als doel om rondjes van 1'20" te lopen en zo ongeveer uit te komen op 16'40". Ik was goed weg en volgde een vrij omvangrijke groep. Ik volgde ondanks de rondetijden van 1'15" goed en had na een paar ronden al een mooie marge opgebouwd. Toen besloot ik dat het tijd was om te lossen, ik wou geen man met de hamer tegen komen en na een rondje van 1'20" vond ik een ideaal tempo om de resterende ronden af te werken. Bij het ingaan van de laatste ronde zag ik 15' op de klok staan , ik kon dus rustig uitbollen maar gaf nog is alles wat er nog inzat om zo sterk te finishen in 16'18". Ik hoopte stiekem wel op 16'30" maar deze tijd treft alle verbeelding. Zelfs het uitlopen rond 2u 's nachts kon me niet deren, het was genieten van mijn prestatie. Ik ga het nu een paar dagen rustiger aandoen om mij dan te focussen op Merchtem. Deze snelle 5000m zal mij zeker helpen om ook daar een goede prestatie af te leveren.
Zoals vermeld in mijn laatste verslag liet ik de voorbije weken een aantal wedstrijden aan mij voorbij gaan. Nu bijna een maand later voelde ik mij klaar om weer competitief te zijn. De laatste 2 weken liep ik vlotjes meer als 120km per week en waren de trainingen super. Het was afzien en genieten op training. Na wat zoekwerk koos ik voor een jogging in Welle, deelgemeente van Denderleeuw. Aangezien deze jogging op de lijst van het dendercriterium staat was er zeker een goede bezetting. Al hield me dit niet echt bezig, belangrijk was om een goed tempogevoel over te houden in functie van corrida Merchtem en 10000m piste in Ertvelde. Ik koos dan ook voor de langste afstand (10,5km). Met een vertraging van een 20 tal minuten gingen we van start op een golvend parcours met ronden van 3,5km. Al snel ontstond op de langste afstand een kopgroep van 5 lopers. Intrinsiek zijn deze lopers veel sterker dus ging ik niet forceren en probeerde een egaal tempo van 3'25" tot 3'30" te lopen. Na bijna 1 ronde kwam ik samen met Wim Smets als zesde voorbij. Ik had hem nog nooit verslagen en was dus blij dat ik hem kon volgen. Maar de trainingen van de laatste weken wierpen zijn vruchten af. Op een hellende strook plaatste ik een versnelling waardoor hij moest lossen. Net voor hij terug kwam aansluiten versnelde ik opnieuw. De kloof werd groter en gedurende 1km ging ik vol door. Ik laveerde tussen trage deelnemers en zag dat ik op 2km van het einde een geruststellende voorsprong had, ik liet mijn tempo een beetje zakken en kon zo vrij comfortabel finishen na 36'. Met een gemiddelde van 3'26" per km zit ik perfect op schema. Ook het gevoel was super, ik kon spelen met mijn tempo's en liep gedurende lange tijd in mijn "comfortzone". Op naar een 5000m in Ninove volgende week. Enerzijds wil ik mijn tijd verbeteren en als 2de wil ik mijn snelheid nog wat opdrijven richting de belangrijke maand augustus.
Ondanks dat dit weekend enkele leuke wegwedstrijden stonden geprogrammeerd liep ik een 5000m op de piste van Lebbeke. Mijn doelen op de 1500m en 3000m voor dit jaar heb ik bereikt waardoor ik nu de focus leg op de 5000m en zo stilaan opbouw naar de langere afstand. Op training kon ik 5 keer 3'15" lopen dus had ik weer een grote kans om PR te lopen. Zeker na mijn goede 3000m van dinsdag had ik veel vertrouwen, misschien teveel! Even heb ik nog getwijfeld om deel te nemen, iemand van mijn vriendenkring was namelijk omgekomen bij een verkeersongeval waardoor mijn gedachten helemaal niet op het lopen stonden. Toch wou ik voor Thomas lopen en speldde ik zijn foto achteraan mijn borstnummer. Ik wou proberen rondjes van 1'20" te lopen en zo ongeveer uit te komen rond 16'45". De start was om 17u en de zon zorgden ervoor dat de temperatuur boven de 20graden steeg. Voor de derde keer op rij startte ik mee in de kopgroep en onmiddellijk was er achter mij afscheiding. Met een 1ste ronde van 1'15" twijfelde ik om te lossen, maar nog 11 ronden alleen lopen zag ik niet zitten. Na 1km in 3'14" besloot ik wel dat het tijd was om het tempo iets lager te leggen. Vanaf km 2 kreeg ik het ineens lastiger, de warmte speelde een grote rol en toen ook mijn benen begonnen vol te lopen was het elke ronde aftellen. Wat ik ook probeerde, ik geraakte niet meer in mijn ritme. Ik dacht op een bepaald moment zelfs aan stoppen maar al even snel bedacht ik mij terug. In de laatste ronde probeerde ik nog te versnellen want een PR zat er nog steeds in, toen ik dan bij de finish zag dat ik 1" te traag was was de ontgoocheling toch bijzonder groot. Ik heb geen verklaring voor deze "mindere" wedstrijd. Was ik mentaal niet klaar of was dit de wedstrijd te veel na die vele korte pistewedstrijden. Nu even geen wedstrijden en het hoofd leeg maken om dan in juli nog is te proberen een goeie 5000m te lopen en zeker en vast nog is een stratenloop mee te pikken. Dus tot binnen een paar weken en via deze weg alvast bedankt voor de aanmoedigingen!
Voor de 2de maal op rij trok ik naar de piste in Ninove. Ditmaal liep ik een 3000m tijdens een avondmeeting. Deze meeting viel wel op dinsdag maar was ideaal als voorbereiding om mijn 5000m in Lebbeke op zaterdag. Na mijn 9'36" in Oordegem wou ik nu graag 9'30" lopen. Enkele trainingen wezen uit dat dit mogelijk was. Rondjes van ongeveer 1'15" en per km 3'10" lopen was de opdracht. Ik startte sterk en zat al snel aan de binnenkant en goed vooraan. De groep splitste snel in twee en net als bij mijn 1500m hing ik nu ook aan de staart van groep 1. Na 1 ronde in 1'10", tempo van 1500, besloot ik te lossen en mijn eigen tempo te lopen. Het zouden 6 eenzame ronden worden maar na het vinden van het ideale tempo liep ik heel egale ronden en had ik daar niet echt last van. Na 1km kwam ik door in 3'04" en na 2km in 6'14", ideaal op schema. Ondanks het late uur en snelle openingsronde bleef de vermoeidheid uit zodat ik er nog een snelle laatste ronde van kon maken. Toen ik aan de laatste 200m begon zag ik op de klok dat een tijd onder de 9'30" er zelfs in zat. met nog een laatste versnelling kwam ik dan ook binnen in 9'29", opdracht meer als volbracht. Net als bij mijn 1500m loop ik nu al de tijd die ik dit jaar wou lopen.
Nu goed recupereren en hopen op supercompensatie in Lebbeke. Als laatste bedankt ik Jan Braem nog om mij te vergezellen, het is een grote hulp om iemand te hebben die je tijden doorgeeft. Tot in Lebbeke |